Page 312 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

KUR’AN KUR’AN-I KERİM’İN CEMİ VE TEFSİRİ 311

“resm” olarak adlandırıldı. Benim tahmini ve iddam dilimiz-
de kullandığımız resmi ifadesinin kökenini de buraya dayanı-
yor olma ihtimalidir. Araplarda “resm” kelimesi Mushaf imlası
için kullanılıyor ve dilimize de geçen bu kelime Türkçede yeni
bir anlam kazanarak devlet görevlendirmesi anlamında “res-
mi, resmiyet” olarak da kullanılır hale gelmiştir. Osmanlı döne-
minde birçok Arapça kelimenin dilimizde farklı anlamlar ka-
zanarak kullanıldığı bilinmektedir. Dolayısıyla dilimizde kul-
landığımız resmi kavramının kökeni ta oraya dayanıyor olabilir.

Prof. Dr. Seyfettin ERŞAHİN: Hocam buradaki resm-i
Osmani kelimesi, ifadesi buradaki harfleri ve şekilleri mi ifa-
de ediyor, yoksa bizim Türkiye’de bugün aktardığımız okuyuşu
manasına devletin resmiyetteki nüshası mı kabul ediliyor.

Prof. Dr. Mesut OKUMUŞ: Klasik manada tefsir terimi
olarak resm-i Osmani Hz. Osman dönemi Mushaf imlası ma-
nasına geliyor. Ancak kelimeler zaman içinde kullanım sıklığı-
na dayalı olarak yeni anlamlar kazanabiliyor, anlam değişimine
uğrayabiliyor. Demin dediğimiz gibi bugün biz resim deyince
Arapçadaki “suret” manasına tablo ve resimleri de anlayabiliyo-
ruz. Mushaf imlası söz konusu olduğunda kullanılan “resim” ile
kastedilen imladır ve buna bazen Araplar şekil de diyebiliyor.
Dolayısıyla resmu’l-Mushaf veya resm-i Osmani dendiğinde
aslında iki şey kastediliyor. Birincisi Kur’an-ı Kerim’in Hazreti
Osman döneminde çoğaltılırken kullanılan imla ve o imlanın
korunması. İkincisi de resmi olan çoğaltılan nüshalar olması ve
diğer kişisel nüshaların geçerliliğini yitirmesi ve imha edilme-
si meselesidir.

Prof. Dr. Seyfettin ERŞAHİN: Hocam “İmam Mus-
haf ” dediğinizde siz aslında buna devlet nüshası da demiş