Page 199 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
P. 199

198             KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

             İkincisi; “Ey Peygamber! Rabbinden sana indirileni tebliğ
         et. Eğer bunu yapmazsan onun verdiği peygamberlik görevi-
                                      352
         ni yerine getirmemiş olursun”  ayeti genel bir emri ifade et-
         mektedir ve Peygamber’in (s.a.v.) düzenlenmiş, tertip edilmiş
         bu yeni okuyuşa göre okuması emredilmektedir. Bu da Levh-i
                                353
         Mahfuz’daki ile aynıdır.
                                                              354
             Ferâhî bu görüşünü rivayetlerle de teyit etmektedir.  Ör-
         nek olarak;

             (1)   Hz. Peygamber (s.a.v.) Kur’ân’ın tüm surelerini bir
                                         355
         sıraya göre insanlara okumuştur.  Bu okuyuş günümüzdeki
         Kûfî Kur’ân sıralamasıdır.

             (2) Hz. Peygamber (s.a.v.) ashabına, inen ayetleri surelerin
         belirli yerlerine yerleştirmelerini söylemiş, Sahabe de bu emri
                              356
         titizlikle uygulamıştır.  Böylece ayet ve sureler bugünkü sıraya
         göre tertip edilmiştir.

             (3) Hicretin ikinci yılından itibaren her ramazan ayında
         Kur’ân, Cebrail tarafından Peygambere okunmuş, Peygam-
         ber  de  Cebrail’e  okumuş,  böylece  yanlışların  önüne  geçilmiş
         ve Peygamberin vefat yılında bu iki kez gerçekleşmiştir. Buna
         da arza-i ahire ismi verilmiştir. Daha sonra da Hz. Peygamber
         Kur’ân’ı Cibril’den aldığı şekliyle onu ümmetine öğretmiştir. 357


         352  Mâide, 5/67
         353 Ferâhî, Tefsîru sûretü’l-Kıyâme, 15; Saleem, Collection of the Qur’ân, 36.
         354  Detaylı bilgi için bkz. Saleem, Collection of the Qur’ân, 36.
         355 Buhari, el-Câmiu’s-Sahîh, 3. Baskı, 1/265, (hadis no: 731); 4/1611, (hadis
             no. 4166); Ebu’l-Hüseyin Müslim İbn Haccâc el-Kuşeyrî, el-Câmiu’s-Sahîh,
             (Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l- ‘Arabî, tsz.), 1/447, (hadis no: 647.
         356 Nesâî, es-Sünenü’l-Kübrâ, 5, 10 (hadis no. 8007); Ebû Dâvûd, Sünen, 1/208,
             (hadis no. 786); Tirmizî, Sünen, 5/272, (hadis no. 3086).
         357 Buhari, el-Câmiu’s-Sahîh, 4/4, 1911, (hadis no. 4712).
   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204