Page 193 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

192 KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

Hafsa’nın evindeki İmam Mushaf getirtilip Peygamber Efendi-
mizin gözetiminde vahiy kâtibi tarafından vahiyler ona yazılır-
dı. Birden fazla kâtip, vahyi yazdığından her yazan kişi önceki-
321
lerin yazdıklarını okurdu. Vahiyler sadece yazdırılmakla kal-
maz aksine yazılanlar daha sonra her bir kişiye ulaştırılır, herkes
ezberler ve kendi kitabına naklederdi. Sahabe o anda odun, ke-
mik, ağaç kabuğu, ne bulduysa üzerine yazar ve sonra eve gelip
onu daha uygun yazı malzemeleri üzerine geçirir ve kaybolmasın
322
diye de bir yerde muhafaza ederdi.
2.9. Kur’ân’ın Yazıldığı Malzemeler ve Yazı
Malzemelerinin Mekke’den Medine’ye Taşınması

Kur’ân’ın üzerine yazıldığı malzemeler hakkında ilk ve en
önemli kaynak yine Kur’ân’ın kendisidir. Kur’ân’da yer alan vahiy
324
323
malzemelerinin ismini şöyle sıralayabiliriz; Kalem , harir , di-
331
325
330
328
326
329
327
han , rakk-ı menşûr , sicl , suhuf , kırtas , kitâb , midâd .
332
Bunlarla birlikte; rik’a, lihaf, usub, ektaf, edla, levh ve kadim de
321 ‘Imâdî, Cem’ul-Kur’ân, 171.
322 ‘Imâdî, Cem’ul-Kur’ân, 172.
323 Alak, 96/4; Lokmân, 31/27; Kalem, 68/1.
324 Hacc, 22/23. Yazmak için kâğıt yerine kullanılıyordu
325 Rahmân, 55/37 Dühnun cem’i olup, post, deri anlamında kullanılmıştır
326 Tûr, 52/3 İnce deri demek.
327 Enbiyâ, 21/104. Antlaşma anlamında
328 Taha, 20/133. Sahifenin çoğulu olup 8 yerde zikredilmiştir. Taha, 20/133;
Necm, 53/36; Abese, 80/13; Tekvir, 81/10; ‘A’lâ, 87/18-19; Müddessir, 74/52;
Beyyine, 98/2.
329 En’âm, 6/7, 19, 91.
330 Çok yerde geçer.
331 Mürekkep anlamında olup yazma işinde kullanılıyor. Bkz: Kehf, 18/109.
332 Ramyâr, Târîh-i Kur’ân, 276, 50; Ebu’l-Fadl Cemâluddîn Muhammed İbnu
Manzur, Lisânu’l-Arab, tsh. Emin Muhammed Abdulvahhâb ve Muhammed
Sâdık el-Ubeydî, (Beyrut-Lübnan: 1996), 5/291.