Page 190 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
P. 190

HZ. PEYGAMBER DÖNEMİNDE KUR’ÂN’IN HIFZI, KİTÂBETİ VE CEM’İ 189
              2.6. Hz. Peygamber Zamanında Kur’ân’ın
              Yazılması ve Düzenlenmesinin Delilleri


              Kur’ân’ın yazıya geçirilmesi bir sistem dâhilinde gerçek-
          leşmiştir. Parça parça inen ayetler önce surenin bitimine kadar
          farklı yazı malzemeleri üzerine yazılmıştır. Surenin nüzulü ta-
          mamlanınca Hz. Peygamber’in gözetiminde kâtipler, ayetleri
          bulunması gereken bir düzen içerisinde deri ya da papirüslere
          yazarak Hz. Peygamber’e arz etmiş ve yanlışlar varsa düzeltil-
                306
          miştir.  Ayetlerin sureye nasıl yazılacağını Peygamber göster-
          miş ve “Bu ayetleri kendisine yakın ayetlerin bulunduğu falan
                                   307
          sureye yazın” buyurmuştur.
              Übey bin Ka’âb şöyle dedi: “Bazen, surelerin başları Hz.
          Peygamber’e inerdi ve ben onları yazardım ardından bir kısmı
          da inerdi ve şöyle derdi: ‘Bu ayetleri şu ve şunun bahsedildi-
          ği sureye yaz. Bazen de ayetler indiğinde beklerdim ve o bana
                                               308
          ‘bunları filanca sureye yerleştir’ derdi.  Meselâ; “Lâ Yestevil
                     309
          Kâidûne...”  âyeti indiğinde Rasulüllah, bir kalem ve hokka
                                                            310
          alarak Zeyd b. Sabit’i çağırması bunun açık delilidir.  Bu şe-
          kilde önce deri parçalarına yazılan ayetler, vahiy kâtipleri


          306 Hamîdullah, Muhtasar Hadis Tarihi ve Sahife-i Hemmâm b. Münebbih, 42- 43
          307 Khalife, The Sublime Qur’an and Orientalism, 38; Tirmizî, “Kitâb’u Tefsîri’l-
              Kur’ân”, 4 (5/241); Nesâî, es-Sünenü’l-kübrâ, 5, 10, (no: 8007); Ebû Dâvûd,
              Sünen, 1/208, (no: 786), Tirmizî, Sünen, 5/272, (no: 3086)
          308  Kâdî Ebû Bekr ibn Tayyib el-Bâkıllânî, el-İntisâr li’l-Kur’ân, 1. Baskı, (Beyrut:
              Dâr İbn Hazm, 2001), 1/291
          309  Nisâ, 4/95.
          310  Buhârî,  “Kitâb’u Fedâili’l-Kur’ân”, 4 (6/100); Nûreddin Ali b. Ebi
              Bekr el-Haysemî,  Mecmau’z-zevâid ve menbau’l-fevâid, (Beyrut: 1986),
              7/12; İmâduddîn İsmâil İbni Kesîr el-Kureşî,  Tefsîru’l-Kur’âni’l- ‘Azîm,
              (Kahire:1988), 2/512; Buhari, el-Câmiu’s-sahîh, 4/1909, (no: 4704); 4/1677,
              (no: 4318); Tirmizî, Sünen, 4/191, (no: 1670); Ebû Dâvûd, Sünen, 3/11, (no:
              2507); Hanbel, Müsned, 4/301, (no: 18701).
   185   186   187   188   189   190   191   192   193   194   195