Page 187 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
P. 187
186 KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
benzerini getirmeleri ile ilgili ayetler de göstermektedir ki
Kur’ân yazılı metinler halinde Müslümanların ve müşriklerin
293
ellerinde mevcuttur. Müşrikler, bu ayetler hakkında Peygam-
ber ve ashabı ile tartışıyorlardı. İnsanlar, bilmedikleri bir şey
hakkında nasıl tartışırlar?
2.2. Hadisten Deliller
Rivayetlere göre, Hz. Peygamber, kendisine bir vahiy in-
dirildiğinde Sahabeyi çağırırdı. Benzer şekilde, hataya mahal
vermemek için yazılanları kendisine okuttururdu.
“Mü’minlerden oturanlarla malları ve canlarıyla Allah yo-
294
lunda cihad edenler bir olmaz” ayeti nazil olduğunda Pey-
gamber şöyle demiştir: “Zeyd’i çağırın; tabletlerini ya da omuz
kemiklerini ve mürekkep kutusunu getirsin.” Ardından şöyle
devam etmiştir: “Şöyle yaz (Ya Zeyd!) 295
Zeyd bin Sabit şöyle demiştir: “Vahiyleri Allah Resulü hu-
zurunda yazardım. Bir vahiy inince, Hz. Peygamber (a.s.) bü-
yük sıkıntı çeker ve sanki inciler (dağılmış) gibi terlerdi; Vahiy
bittiğinde, ona bir parça veya eyer ağacının parçası ile gelirdim.
Sonra yazardım ve bana yazdırırdı. Bu biter bitmez, bacakla-
rımın Kur’ân’ın ağırlığı ile kopacağını ve (kendi kendime) bir
daha asla bacaklarımın üstünde yürüyemeyeceğim derdim. Bi-
tirdiğimde [Allah Resulü] “(Bana) onu oku” derdi: “Sonra bir
hata olursa onu düzeltirdi ve sonra onu insanlara götürürdüm.” 296
293 Mehdi Bazargan, Seyri tahavvul-i Kur’ân, (Tahran: 1360), 1/143; Ramyâr,
Târîhu’l-Kur’ân, 282
294 Nisa, 4/95.
295 Buhari, el-Camiu’s-Sahih, (İstanbul: 1981), 4/1909 (no. 4704); Hanbel,
Müsned, 4/301 (no. 18701)
296 Ebu’l-Kāsım Süleymān ibn Ahmed et-Tabarānī, el-Mu ‘cemu’l-kebîr, 2. Baskı,
(Musul: Mektebetü’z-Zehra, 1983), 5/142 (no. 4889).