Page 35 - Türk Ortodoks Patrikhanesi
P. 35
26 Dr. Mustafa BAŞ
3)
nıldığmı belirtmektedir0 _ Süryaniler, Hıristiyanlığı daha ilk dönemler
de kabul etmişlerdir. Süryaniler'in, Hıristiyanlığı, Havari Petrus ve ar
kadaşı Torna ve onun kardeşi Aday ve onların şakirtleri Agay ve Mara
vasıtası ile kabul ettikleri nakledilmiştir0 4) . Yakup Bilge de, Kilise'nin
kuruluşunun Havarilerce yapıldığını vurgulamış, Süryaniliğin tarihi
merkezi olan Antakya Kilise'sinin kuruluşunda Bamabas ve Pavlus'un
çalıştığını, Petrus'un da bu kilisenin kuruluş işlemlerini tamamlamak
için 8 yıl Antakya' da kaldığını zikretmiştiı-< 15 l.
•
Süryaniler, kendilerini ilk Hıristiyan ve en eski "ortodoks" bir ce-
maat olarak nitelendiren monofizit kilise mensubudurlar0 6 l. Hıristiyan
lığı ilk kabul eden topluluk olmalarından dolayı kendilerini "Süryani
Kadim" olarak isimlendirmektedirler. Aynı zamanda saf ve katıksız Hı
ristiyanlığı kendilerinin yaşadıklarını savunmaktadırlaJ-< 17) .
Nesturiler'den, Hz. Meryem'e "Teotokos" (Tanrı Doğuran-Tanrının
Anası) denileceğine inanmalarıyla ayrılan Süryaniler, M.S. 451 yılında
yapılan Kadıköy (Kalkedon) Konsilinden sonra bu konsilin kararlarına
katılmayarak monofizit görüşü benimsemişlerdiJ-< 18) . Bu ayrılık sebebi
ile Türklerin Anadolu'ya girişlerine kadar Ortodoks Kiliselerce takip ve
taciz edilen Süryaniler, Antakya'daki merkezlerini bırakıp gezici duru
ma düşmüşler, daha sonra Antakya' ya geri dönmüşlerdir. Devam e den
baskılar sebebiyle değişik yerlere dağılmış olan Süryaniler, Malatya
merkezli toplanmışlar, Melkit Rum Ortodokslarının baskıları neticesinde
1 0 58 yılında Diyarbakır'a gelerek burada daimi bir kilise oluşturmuşlar
dır. Diyarbakır' da kilise merkezini oluşturan Süryani Kadim Patriği Di
yonnosiyos VI Yahya, yaz aylarında da Mardin'deki Deyruzzafaran ola
rak bilinen Manastırda yaşamıştır. 1 2 93 yılından itibaren de burası Pat
rikliğin Merkezi olmuştur. 1 9 32 yılında Humus Metropoliti Afrem Bar
som 'un patrik seçilmesinden sonra merkez Şam'a taşınmıştıJ-< 19) .
(14) Bkz. Mithat Sertoğlu, Süryani Türklerinin Siyasi ve İçtimai Tarihi, İstanbul 1974, 67 ; Günay
Tümer-Abdurrahman Küçük, Dinler Tarihi 1997, Ankara, 303.
(15) Bkz. Süryaniler, 58.
( 16) Tümer-Küçük, 303.
(17) Sertoğlu, 69.
( 18) Bkz. Tümer-Küçük, 303.
(19) Bkz. Sertoğlu, 73-74.