Page 125 - Microsoft Word - orjinal
P. 125

SUBHø RECEB MAHMESÂNÎ                125

              3) Sahâbenin icmâı
                                   160
              Hz. Ebû Bekir, "kelâle  konusunda kendi görüúümü bildirdim.
           ùayet do÷ru ise  Allah'tandır. Yanlıú ise benden ve  úeytandan olup
           Allah ve Resûlü bundan uzaktır" demiútir.
              Hz Ömer de, "Ömer do÷ruyu buldu÷unu bilmiyor, fakat bu, onu
           içtihat etmekten alı koymaz." demiútir. Yine Hz. Ömer, kendinin mehri
           yüksek tutmayı yasaklamasını reddederek hutbe esnasında, insanların
           gözü önünde kendisini uyaran kadına cevap olarak; "kadın isabet et-
           miú, Ömer ise yanılmıútır," demiútir. 161
              4) Dört Mezhep ømamının Görüúleri  162
              øbn Kayyım, ømam Ebû Hanîfe ve ømam Ebû Yûsuf'un, "Kimseye,
           nereden aldı÷ımızı bilmeden sözümüzü nakletmesi helâl de÷ildir"
           dediklerini rivâyet etmektedir.
              Aynı úekilde Ma‘n b. Îsâ'nın ømam Mâlik'in, "Ben bir beúerim; ha-
           ta da ederim, isâbet de… Kendi içtihadımla söyledi÷im görüúlerime
           bakın, Kitap ve Sünnete uyanlarını alın, uymayanlarını ise terk edin"
           dedi÷ini duydu÷u nakledilmektedir. Bu düúünceden hareketle  ømam,
           Malîkî mezhebini insanlara dayatmaya çalıúan Halîfe Hârûnürreúîd’i
           bundan alıkoymuútur.
              Aynı úekilde  ømam eú-ùâfiî de; "Ben Hz. Peygamberin sözünün
           hilafına bir söz söylemiú olsam, Hz. Peygamberden sahih olarak ula-
           úan hadise uyulması evlâdır, (bu durumda) benim sözümü taklit etme-
           yin. Benim görüúüme muhalif sahih bir haber varsa, ona uyun; bilmiú
           olun ki o, benim de görüúümdür" demiútir.
              Son olarak, içtihattan kaçınıp sünnete sarılmada imamların en
           meúhuru olan Ahmed øbn Hanbel, kendilerinden birisine, aynı anlam-
           da, "Beni, Mâlik'i, eú-ùâfiî'yi, es-Sevrî'yi taklit etmeyin. (ølmi) onların
           aldı÷ı kaynaktan alın" demiútir.
              Bu deliller,  körü körüne taklidin dinde geçerli olmadı÷ını, gücü
           yeten her âlimin içtihat etmesinin vâcip oldu÷unu açıkça ortaya koy-

          160  Babası ve o÷lu olmayan anlamına gelen kelâle’nin mirası konusunda kendi görüúü-
             nü açıklarken bu sözü söylemiútir.
          161  el-Âmidî, el-øhkâm, c. III, s. 150, el-Gazâlî, øhyâ c. I, s. 39.
          162  eú-ùevkânî, Risâletü’l-Kavli’l-Mufîd fî Edilleti’l øctihâd, s. 15-27.
   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130