Page 117 - Microsoft Word - orjinal
P. 117

SUBHø RECEB MAHMESÂNÎ                117

           ediyorsa, kâfirlerle savaú esnasında Müslüman esirlerin öldürülmesi
           câiz olur.
              4. ømam Mâlik, hırsızlık suçuyla zanlı olan kiúinin hapsedilmesini
           câiz görmüútür. Onun talebeleri, zanlının dövülebilece÷ini dahi söy-
           lemiúlerdir. Onlara göre  dövmenin, çalınan malın ortaya  çıkarılması
           ve hırsızın baúkalarına ibret ve ikaz olarak gösterilmesi gibi iki faydası
                                                                   132
           vardır. Ancak dövme esnasındaki ikrarın da bir de÷eri yoktur.  Bu,
           Romalılarda, Orta Ça÷ Avrupa’sında ve eski Çin kanununda zanlının
                                                        133
           dövülmesinin mubah olmasına benzer bir görüútür.
              Bunlar, Mâlikî mezhebinde mürsel maslahat delilinin bir özeti-
           dir. Hanbelîlerden ømam et-Tûfî, ùâfiîlerden ømam el-Gazâlî gibi bazı-
           ları dıúında di÷er imamlar, genel olarak bu delili kabul etmemiúlerdir.
           el-Gazâlî, buna ıstıslâh ismini vermiú, ancak onu beúinci bir delil ola-
           rak görmemiú; zorunlu, kesin ve genel olması úartıyla bunun kullanıl-
           masına cevaz vermiútir.
              Buna göre el-Gazâlî, düúman Müslüman esirleri kalkan yaptı÷ın-
           da, onların  galip gelmesini ve bütün  Müslümanların öldürülmesini
           önlemek amacıyla, Müslüman esirlerin öldürülebilece÷ini söylemiútir.
           Ancak o, hırsızlıkla suçlanan zanlının dövülmesini kabul etmez. Çün-
           kü hırsızın konuúturulması, baúka maslahatlarla  çeliúmektedir. O da
           dövülenin maslahatı ve suçsuz olma ihtimalidir. “Suçluyu dövmemek,
           suçsuzun dövülmesinden daha hafiftir.” 134
              Görüldü÷ü gibi, el-Gazâlî’nin sanı÷ın dövülmesi konusundaki gö-
                                                                    135
           rüúü, ça÷daú  teorilere, Hanefi  mezhebinde tercih edilen görüúe  ve
           “Devlet baúkanının hata ile affetmesi, hata ile cezalandırmasından
                    136
           hayırlıdır”  hadisine uygundur.





          132  Ancak ømam Sahnûn, bu tür ikrarın sahih oldu÷unu belirtmiútir. Bkz. eú-ùâtıbî, el-
             ø‘tisâm, a.y.
          133  Keeton, Principles, s.269.
          134  el-Gazâlî,  el-Mustasfâ, a.y.
          135  el-Mebsût, c. XXIV, s. 70.
          136  es-Suyûtî, el-Câmiu‘s-Sa÷ir, n. 313. et-Tirmizî, el-Beyhakî, el-Hâkim ve øbn Ebi
             ùeybe’den naklen.
   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122