Page 115 - Microsoft Word - orjinal
P. 115

SUBHø RECEB MAHMESÂNÎ                115

           temeye hakkın yoktur.  øtaat, sadece  Allah’ın  veya Resulünün itaat
           edilmesini emretti÷i kimseyedir. Do÷ru olan, Allah ve Resulünün
           uyulmasını emretti÷i úeylere uymak veya bir nassın belirledi÷i yahut
           delillerden çıkarımda bulunmak suretiyle iúaret etti÷i hususlara itaat
           etmektir.” 126
              østihsanın hüccet oldu÷unu söyleyenler birçok delil ileri sürmüú-
           lerdir. Bu delillerden birisi; “Dinleyip de sözün en güzeline uyanlar”
           âyetidir. 127  Bir baúka delil de, “Müslümanların güzel kabul ettikleri,
           Allah katında da güzeldir” 128  úeklindeki øbn Mes‘ûd hadisidir. Ancak
           istihsanı kabul etmeyenler, âyetin istihsana delâlet etmedi÷ini, hadisin
           de icmâa iúaret etti÷ini söylemiúlerdir.
              Son olarak belirtilmesi gereken husus, istihsanın “müçtehidin aklı
           ile güzel gördü÷ü ve görüúü ile meyletti÷i úeydir” úeklinde üçüncü bir
           yorum biçiminin daha oldu÷udur. Ancak bu  yorum geçerli de÷ildir.
           Çünkü bu, sırf kiúilerin e÷ilim ve arzularına dayandırılmaktadır. Bu
           ise, tercih edilen görüúe göre, Hanefiler ve  ømam Mâlik  tarafından
           reddedilmiútir. 129

              C. Mürsel Maslahat
              øslâm dininin ibadetler kısmıyla ilgili esas olanın,  onların dinin
           emretti÷i úekilde yerine getirilmesidir.  øbadetlere iliúkin hükümlüler
           dinî delillerle bilinmektedir. Bu hususta farklı mezhep imamları ittifak
           etmiúlerdir. Ancak ibadetler konusu her halükârda konumuzun dıúında
           kalmaktadır. Aynı úekilde Dâvûd ez-Zâhirî dıúındaki imamlar, øslâm
           hukukunun muâmelât kısmında hükümlerin illet ve maksatlarının an-
           laúılabilir oldu÷u ve bunların insanların maslahat ve yararları üzerine
           bina edildi÷i konusunda görüú birli÷i içindedir. 130
              E÷er úerîat, nass, icmâ veya kıyas yoluyla herhangi bir meselede
           kamu yararının belirleyici bir faktör oldu÷unu veya tersini beyan et-
           miú ise, buna uyulması gerekir. Ancak  herhangi bir  beyanda bulun-

          126  eú-ùâfiî, el-Umm, c. VII, s. 273, 274.
          127  Zümer 39/18.
          128  Bu hadisin kayna÷ı daha önce belirtilmiúti.
          129  eú-ùatıbi, ø‘tisâm, a.y.; øbn Melek ùerhu’l-Menâr, s. 285.
          130  Zâhirilere göre, muâmelat alanı da, ibadetler gibi, taabbudî olup, gerekçelerinin ras-
             yonel izahı yapılamamaktadır.
   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120