Page 321 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

320 KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

elif eklenerek “Lakinna” diye yazılmıştır, ama okunuşta elif har-
finin altına bir simge konarak sondaki elifin met harfi olarak
okunmaması sağlanır. Dolayısıyla bu tür farklılıklar ilk istinsah
eden müstensihlerin Hazreti Osman dönemindeki Mushaflar-
da bazı kelimelerin yazımında bu tür tasarruflarda bulundukla-
rını göstermektedir. Hz. Osman’ın tayin ettiği heyete Kureyş’in
yazdığı ve okuduğu şekilde yazılmasını tavsiye ettiği söyleniyor.

Bazı rivayetlerde “sandık” manasına gelen تُوبِاتِ “tabut” kelime-
sinin yazımında heyetin kelimenin sonundaki “te” harfini yu-
varlak yoksa açık mı yazalım diye kararsız kaldığı ve sonunda
Açık “te” ile yazın diye söylendiği için açık “te” ile yazıldığı ifa-
de edilir. Buna benzer örnekleri bugün en eski nüshaları ince-
leyenlerin, o nüshalar dair yayınlarında da görebiliyoruz.

Verdiğim örnekleri ispat bağlamında Tayyar Altıkulaç Ho-
ca’mızın neşrettiği Türk İslam Eserleri müzesindeki nüsha ile
ilgili çalışmasını somut örnek babında sizlere de gösterebil-
mek amacıyla yanımda getirdim. Allah razı olsun hocamızdan
bu nüshaların tamamını neşretti. Bakınız nüshanın önce üstü-
ne orijinal yani asıl metin, altına da bunların okunuşuyla ilgili
yeni metin yerleştirilmiştir. Dolayısıyla bugün oryantalistlerin
o iddialarını çürütebilecek bütün verilere artık sahibiz. Gelinen
aşamada neşredilmeyenlerin nüsha sayısı oldukça azaldı. Bun-
ların da kısa sürede neşredileceğini ifade edebiliriz. İşte bu nüs-
halara baktığımızda mesela bunlardan özellikle o demin dedi-
ğimiz “”rahmet” kelimesi, “nimet” kelimesi, “sünnet” kelimesi,
“şeriat” kelimesi, “gurbet” kelimesi yazım örneklerine baktığı-
mızda bugün biz bunların yuvarlak “te” ile yazıldığını, ancak
Mushaflarda bunların açık “te” yazıldığını görüyoruz. Tıpkı yu-
karıda verilen “tabut” kelimesinin açık “te” ile yazılmış olması-
na benziyor. Burada biraz önce tartışma konusu olan “kelâle”