Page 118 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

KUR’ÂN’IN KELİME SEÇİMİNDEKİ TİTİZLİĞİ 117

Kur’ân’ın anahtar kelimelerinden biri olarak ةٍلاَصَ kelimesi
ile ilgili olarak günümüz araştırmacıları tarafından da çok sa-
yıda araştırma yapılmış ve bu konuda makaleler kaleme alın-
mıştır. Hatta kelimenin Arapça asıllı olmadığı, farklı dillerden
bu dile geçerek Araplaştığı yönünde görüşler ileri sürülmüştür.
Bu araştırmalarda kelimeye birçok manalar verilmiş ve meal-
lerde verilen manalar listelenmiştir. Bu manaların mihveri ise
dua etmek, yalvarmak ve ibadet etmek olarak sınırlandırılabilir.
Tespit edebildiğimiz kadarıyla kelime, yukarıda açıkladığımız
üzere ولِصَ iilinden türemiş olmakla beraber günümüz araştır-
f
macıları arasında ىَلِصَ ökünden türediği düşünülerek bir an-
k
lam kargaşasının öznesi olmuştur. Ahzab suresinin 56. Ayetin-
de geçen müminlere hitaben اولِصَ/salat edin emri ‘destekleyin/
Hz. Peygamberin yanında yer alın’ şeklinde anlaşılmıştır. Bu
anlayışın kanımızca sebebi kelimenin ‘ateşe yaslamak, ateşe at-
mak’ manasına gelen ىَلِصَ fiiliyle karıştırılmasıdır. 161

4. Kitap

Kitap kelimesi Arapça bir fiil olan بَتَكِ‘den türemiş bir
kelimedir. بَتَكِ iili asli manası itibariyle ‘incileri bir ipe diz-
f
َ َ َ
mek, boncukları sırlamak, bir şeyi başka bir şeyin ardına diz-
mek’ manalarına gelmektedir. Ayrıca fiil, ‘bir hayvanı kazığa
bağlamak, bir kırbanın ağzını bağlamak ve iki deri parçasını
iple birbirine dikmek’ manalarında da kullanılmıştır. Bütün bu
manalarda parçaları veya unsurları yan yana getirip birleştir-
mek anlamı gizlidir. Bu fiilin ‘yazmak’ manasında kullanılma-
sı ise harflerin de boncuk ve inci gibi yan yana dizilmesinden

̇
̇
161 Murat Sülün, “Salâtuselâm Âyetinde Emredilen Nedir? el-Ahzâb Suresinin
56. Âyetinin Tefsiri”, Yakın Doğu Üniversitesi İslam Tetkikleri Merkezi Dergisi,
C:4, S:1, 2018, Lefkoşa, s:15