Page 120 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

KUR’ÂN’IN KELİME SEÇİMİNDEKİ TİTİZLİĞİ 119

� ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
ۙنيِّلِفَاغََلَ مِْهُتَسُارَّدَ نعِ انَكِ ْ نِاوَ ۖانَلِبََقَ نمِ ِ نيِّتَ َ فَئِآ َطَ ىَٰلِعِ بٌاتَكُْلَا َ لٍِزَنُْا امْـَٔنْا او ٓ ُلَوقِتِ ْ نَِا
َ َ ْ َ َ ْ َ َ ُ َ َ ْ ْ ْ َ َ ُ َ ْ ٓ َ ُ َ
َ
ِ
ِ
ِ
نمِ ٌةٌنَِيِّبِ مْكِءاجَ دَقِ َ فَ ۚمْهُنَمِ ىدَهََا انَكَُلَ بٌاتَكُْلَا انَيَِّلِعِ َ لٍِزَنُْا آنَْا وَلَ اوُلَوقِتِ وََا ﴾١٥٦﴿
ٓ
ُ
ٓ
ْ َ َ ْ َ َ ْ َ ْ ُ ْ ٰ ْ َ ُ ُ َ َ َ ْ َ ْ ُ َ ْ
ْ
�
ِ
�
ِ
ِ
نيُذَِلَا يِْزَجْنَسُ �اهُنَعِ َ فدَصَوَ � للّها تُايُٰاِبِ بٌ َ ذِكِ نمْمِ مَْلِْظَْا نمْ َ فَ ٌۚةٌمْحَرَّوَ ىدَهَوَ مْكُِبِرَّ
ُ
َ ْ َ َ َ ْ َ َ َ َ َ َ َ ْ َ ُ ْ َ َ ْ َ َ ً ُ َ ْ � َ
ِ
ِ
ِ
َ نِو ُ فَدَصَيُ اونْاكِ امِْبِ ِ بٌا َ ذِعِْلَا ءوسُ انَتِايُٰا نعِ َ نِو ُ فَدَصَيُ/Kitap yalnız bizden
ُ َ
ْ َ َ َ َ ُ ٓ َ َ ْ َ ْ َ
önceki iki topluluğa indirildi; biz ise onların okuduklarından ta-
mamen habersiziz” demeyesiniz. Yahut “Bize de kitap indirilseydi,
doğru yolu bulmada onları geçerdik” demeyesiniz diye (Kur’an’ı in-
dirdik). İşte size rabbinizden apaçık bir delil, bir hidayet ve rahmet
geldi. Allah’ın âyetlerini yalan sayan ve onlardan yüz çevirenden
daha zalim kim vardır? Âyetlerimizden yüz çevirenleri yüz çevir-
melerinden ötürü azabın en kötüsüyle cezalandıracağız. 166
Kur’ân-ı Kerîm’de kitâb kelimesinin türemiş olduğu kök
fiilin çeşitli müştakları, “yazma” manası yanında “farz kılma,
hükmetme, takdir etme, îcad, izale, yok etme” anlamlarında
167
kullanılmıştır.
Kur’an’da kitap kelimesi altısı çoğul (kütüb) olmak üzere
261 yerde geçmektedir. Ayrıca birçok âyette aynı kökten fiil ve
isimler yer almaktadır. Kur’ân’da, Arapların aslında çok da aşi-
na olmadıkları bu kelimenin bu kadar sık kullanılması ilginçtir.
Bunun sebeplerinden biri onların ümmi olarak diğer ehl-i ki-
tap karşısında duydukları ezikliği ortadan kaldırmak olabilir. Bu
âyetlerde kelimenin başlıca şu anlamlarda kullanıldığı görülür:
4.1. Vahiy
Peygamberlerden her birine indirilen vahiylerin bütünü
özel isimlerinin yanında kitap ile de anılır. Râgıb el-İsfahânî,
aslında kitap kelimesinin yazılı metni ifade etmekle birlikte
166 En‘am, 6/156, 157.
167 Râğıb el-İsfehânî, Müfradât, 701.