Page 116 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
P. 116
KUR’ÂN’IN KELİME SEÇİMİNDEKİ TİTİZLİĞİ 115
�
ِ
ِ
ِ
c- Dua: نِا مِْهُيَِّلِعِ ِ� لِّصَوَ اهُِبِ مِْهُيِّكِزَتِوَ مْهَرِهَُطَتِ ًةٌَقَدَصَ مِْهُلَاومَِا نمِ ْ ذِخَ
�
َ
ُ
َ
ُ
� َ ُ
ُ
َ
َ ْ ْ
َ ْ ُ �
َ َ
َ
َ
ْ
ْ ْ
ْ
�
�
مْيِّلِعِ عيِّمْسُ � للّهاوَ �مْهَُلَ نكُسُ كَتِوٰلِصَ / nları arındırmak ve temize çıkar-O
َ َ
َ
ٌ َ ٌ َ ُ َ ْ ُ ٌ َ َ
mak üzere mallarından sadaka al! Bir de onlar için dua et; çünkü
senin duan onlara huzur verir. Allah her şeyi çok iyi işitmekte ve
154
bilmektedir.”
ۚ
d- Kıraat: ىَنَسَحَْلَا ءامْسَُ ْ لاَّا هَِلِ َ فَ اوعِدَتِ امِ ًايَُا �نمْحَرلَا اوعِدَا ِ وََا � للّها اوعِدَا ِ لُِّقَ
ُ ْ َ
ُ ٓ
ُ ْ
ُ ْ
ٰ ْ ُ
َ ٰ ْ
َ
َ
َ ْ
ُ
َ
ِ
ِ
ِ
لاَيِّ�بَسُ كَلَٰذَ نيِّبِ غِتَبِاوَ اهُِبِ تُفَاخَتِ َ لاَّوَ كَتِ َ لاَصَِبِ رهُجْتِ َ لاَّوَ َ
َ
ِ
َ
َ ُ
ً
َ
ْ
ْ َ ْ
َ
َ
َ ْ َ َ ْ َ َ
َ
“De ki: “İster Allah diyerek, ister rahmân diyerek yakarın;
hangisiyle yakarsanız olur, bütün çünkü güzel isimler O’na mah-
sustur.” Namazında niyazında sesini fazla yükseltme, fazla da kıs-
155
ma, ikisinin arasında bir yol tut.”
�
e-Din:يفَ َ لِّعِ ْ فَنْ ْ نَِا وََا آنْؤُ۬ابِٰا دَبَعِيُ امِ كَرتَنْ ْ نَِا كَرمِْأْتِ كَتِوٰلِصََا بَيِّعِ ُ شْ ايُ اوُلَاَقَ
۬
َ َ ُ
َ
َ
َ ْ َ
َ ُ ٓ ُ
َ
ُ ْ َ َ
َ
ُ ُ
َ
ُ ْ َ
َ
ْ
ُ
ٓ
�
ِ
�
ِ
دَيِّشْرلَا مْيِّلِحَْلَا تُنَْ َ لاَّ كَنْا �اؤْ ٓ شَنْ امِ انَلَاومَِا
۬
َ ْ
َ َ ُ ٰ َ
َ َ
ُ
ُ َ
َ ْ
َ
“Kavmi ise, “Ey Şuayb! Atalarımızın taptığı şeylerden ya-
hut mallarımız hususunda dilediğimizi yapmaktan vazgeçmemi-
zi sana ibadetin (dinin) mi emrediyor? Oysa sen uyumlu ve akıllı
156
birisin!” dediler.”
ٓ ِ
�
ِ
ِ
ِ
f- Namaz kılma yeri: اوُلَوقِيُ ْ نَِا َ لاَّا ٍ قَحَ ِريِّغَِبِ مْهَِرَّايُدَ نمِ اوجَِرخَُا نيُذَِلََا
ُ
ْ
َ
ُ
َ
� َ
َ ْ
َ
ْ
ْ
ِ
ِ
ٍ
ِ
دَ ِ جَاسَمِوَ تُاوَلِصَوَ عيِِّبِوَ عـَٔـَٔمِاوصَ تُمِدَهَُلَ ضعِبَِبِ مْهُضَعِبِ سِانَلَا � للّها ع ْ فَدَ َ لاَّوَلَوَ � �للّها انَبِرَّ
َ
�
ْ َ َ َ
ُ
ُ َ
َ ُ َ
ْ َ ُ
َ َ ْ َ ُ
َ َ َ ٌ َ َ َ ٌ َ َ ُ
ْ َ ْ ُ
� ِ
ِ
�
زَيُ � زَعِ يْ ِ وقَِلَ للّها نِا هُرصَنَيُ نمِ � للّها نِرصَنَيَِّلَوَ ً�اريِّثْكِ � للّها مْسُا اهُيِّفَ ركِ ْ ذِيُ ُ
�
ٌ َ ٌ َ � َ
َ
َ
َ
ْ
ْ
ُ ُ ُ َ ْ َ ُ
ُ ْ
َ
َ
َ ُ َ َ
ُ
“Onlar sırf “Rabbimiz Allah’tır” dediklerinden dolayı haksız
yere yurtlarından çıkarılmış kimselerdir. Eğer Allah’ın, insanla-
rın bir kısmıyla diğer kısmını engellemesi olmasaydı, manastır-
lar, kiliseler, havralar ve mescidler -ki oralarda Allah’ın adı çokça
154 Tevbe, 9/103.
155 İsrâ, 17/110.
156 Hûd, 11/87.