Page 215 - islam
P. 215

190  Prof. Dr. Mustafa ERDEM


           Müslüman  her  hususta,  Yüce  Allah’a  sığınmak,  güvenmek,
           dayanmak,  yalnız  O’na  yalvarmak  ve  yalnız  O’ndan  yardım
           istemek ve beklemek, O’nu sık sık anmak, O’na hamt ve şük-
           retmekle yükümlüdür.
           Kur’an-ı Kerim’de takva, Allah’ın hükümlerine saygı göster-
           mek olarak tarif edilir (Hac, 22/37). Allah’ın takva sahipleriy-
           le birlikte olduğundan, (Bakara, 2/194) onlara yardım etti-
           ğinden ve onları sevdiğinden (Âl-i İmrân, 3/76), takva sahip-
           lerine dünyada ve ahirette verilecek güzelliklerden haber ve-
           rilir (A’râf, 7/128; Hûd, 11/49; Tâhâ, 20/132; Kasas, 28/83).
           Hz.  Peygamber,  eliyle  göğsünü  işaret  ederek  “…takva  bura-
           dadır.” (Müslim, Birr, 32) buyurmuştur. Takva, sevap günah,
           helal  haram  konusunda  hassasiyet  gerektirmektedir.  Hz.
           Peygamber günahı; “Günah seni huzursuz eden ve insanların
           bilmesini istemediğin şeydir.” (Müslim, Birr, 14) şeklinde ta-
           rif ederken, helal ve haram konusunun belli olduğunu, ancak
           Müslümanların şüpheli şeylerden kaçınması gerektiğini ha-
           tırlatmaktadır (Buhârî, Büyû’, 2).

           2-  Doğruluk ve Dürüstlük

           Doğruluk, insan olmanın gerektirdiği bir yaşam tarzıdır. İnsa-
           nın söz, davranış, niyet ve inancında doğru, dürüst ve iyilikten
           yana olması anlamlarına gelmekte olup, yalanın zıddı olarak
           kullanılır. Başka bir ifade ile insanın olduğu gibi görünmesi
           veya göründüğü gibi olmasıdır.

           Doğruluk  insanın  söyledikleriyle  yaptıkları  arasındaki  uyu-
           mun  adıdır.  Kur’an-ı  Kerim’de  bu  konuda  üzerinde  durul-
           ması  gereken  şu  iki  örnek  çok  anlamlıdır.  Bunlardan  birisi
           Saf suresinde şöyle ifade edilmiştir: “Ey iman edenler! Niçin
           yapmayacağınız şeyleri söylüyorsunuz? Yapmayacağınız şeyle-
           ri söylemeniz Allah katında çok büyük bir günahtır/çirkin bir
           davranıştır.” (Saf, 61/2-3). Diğeri ise Bakara suresinde: “Siz-
           ler kitabı okuduğunuz halde insanlara iyiliği emredip kendinizi
   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220