Page 91 - Microsoft Word - orjinal
P. 91

SUBHø RECEB MAHMESÂNÎ                 91

                                                     17
           ise o sözü ben söylememiúimdir" buyurmuútur.  Baúka bir hadiste de
           açık bir úekilde; "Benim sözüm Allah'ın Kelâmını neshetmez, Allah'ın
           Kelâmı benim sözümü ve bir kısmı di÷erini nesheder" buyurmuútur. 18
              5. ømam eú-ùâfiî, vasiyet âyetinin durumunu, bu âyetten sonra ge-
           len ve bütün vârislerin hisselerini belirleyen  mîras âyeti  ile zımnen
           neshedildi÷i úeklinde açıklamaktadır. "Vârise vasiyet yoktur" hadisi,
           mîras  âyetine uygun olarak gelmiútir. Sünnet ancak Kitab'a uygun
           olabilir. 19
              Sonuç olarak eú-ùâfiî ve Ahmed øbn Hanbel'in bu konudaki görü-
           úü, görüldü÷ü gibi, 'bir kanûnu ilgâ hakkı, o kanûnu çıkaran mercîe
               20
           aittir' úeklindeki modern kurala daha yakındır.

              II- Kitap

              A. Kur'ân-ı Kerîm'in Nüzûlü
              Kur'an-ı Kerîm, øslâm hukukunun ilk delili ve temel kayna÷ıdır.
           Kur'an Allah'ın kitâbıdır, konuyla ilgili Kur'an'da  úöyle buyurul-
           maktadır: "Kendisinde hiçbir úüphe bulunmayan bu Kitap'ın indiriliúi,
                                       21
           âlemlerin Rabbi tarafındandır" ; "(Ey Muhammed!) ønsanlar arasın-
           da Allah'ın sana ö÷rettikleri ile hüküm vermen için, Biz sana Kitab'ı
                                                              22
           hak olarak indirdik. Sakın hâinlerin savunucusu olma" ; "O, nefis
           arzusu ile konuúmaz. (Size okudu÷u) Kur'an ancak kendisine bildiri-
           len bir vahiydir." 23
              Kur'an âyetleri, øslâm toplumunda meydana gelen olaylara uygun
           olarak parça parça inmiútir. Bu nedenle bu olaylar, esbâb-ı nüzûl ola-
           rak isimlendirilir. Kur'an'ın iniúi,  yirmi iki seneden  fazla sürmüútür.
           Bunun on iki yıl, beú ay ve on üç günü Hz. Peygamber'in hicretinden


           17  eú-ùâfiî, er-Risâle fî ilmi’l-Usûl, Kahire 1312/1894, s.62.
           18  ed-Dârakutnî ve øbn Adiy rivâyet etmiúlerdir. es-Suyûtî bu hadisi zayıf kabul etmiú-
             tir. Bkz. es-Suyûtî, el-Câmiu's-Sa÷îr, n. 6437.
           19  eú-ùâfiî, er-Risâle, s.61. Ayrıca bkz. øbn Teymiyye, Risâletü Meârici'l-Usûl, Mısır
             1323/1905, s. 24.
           20  Cujus est condere legem, ejus est abrogare.
           21  Secde 32/2.
           22  Nisâ 4/105.
           23  Necm 53/3-4.
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96