Page 247 - Microsoft Word - orjinal
P. 247

SUBHø RECEB MAHMESÂNÎ                247

                   302
           mektedir.  Ayrıca, “Haraç, damâna karúılıktır.” küllî kâidesi de bu-
           nun zıddının da sahih oldu÷unu göstermektedir.  Kâidedeki  haraç,
           akardan elde edilen, ürün ve menfaat;  damân ise, harcanan nafaka
           veya yüklenilen zarar anlamına gelmektedir.
                                       303
              Mecelle bir hadis-i úeriften  aldı÷ı bu kâideyi úu úekilde açıkla-
           mıútır: “Bir úey telef oldu÷unda zararını üstlenecek olan kiúi, sorumlu-
           lu÷u karúılı÷ında ondan istifade edebilir. Meselâ müúteri, bir ayıp se-
           bebiyle almıú oldu÷u hayvanı iade etse, daha önce bu hayvanı kullan-
           ması sebebiyle ücret ödemesi gerekmez. Zira bu hayvan, iade etmeden
           önce telef olsaydı, zarar müúteriye ait olacaktı.” 304
              Bu maddenin anlamı; bir kiúi hayvan satın alsa, daha sonra ayıplı
           oldu÷u ortaya çıksa ve bu ayıp sebebiyle satıcıya hayvanı iade etse,
           hayvanın yanında kaldı÷ı süre için satıcıya bir ücret ödemesi gerek-
           mez.  Çünkü  bu hayvan elinde bulundu÷u süre içinde telef olsaydı,
           satıcının de÷il müúterinin malı olarak telef olacaktı; ayrıca bu süre
           içinde hayvanın nafakasını da müúteri sa÷lamıútır. Dolayısıyla yükle-
           nilen sorumlulu÷a karúılık, hayvandan yararlanılmıútır.

              D. Haramın etkisi
              Haramın etkisi konusunda  Mecelle’de,  el-Eúbâh ve’n-Nezâir’den
           alınan iki kâide bulunmaktadır:
                                                                305
              a) “Alınması haram olan úeyin, verilmesi de haramdır.”  Meselâ
           rüúvet ve faiz; alınması haram oldu÷u gibi verilmesi de haramdır. An-
           cak øslâm bilginleri, zorunluluk halini bu kuralın dıúında tutmuúlardır.
           Meselâ velî, bir gaspçının çocu÷un malını gasp edece÷inden korkarsa,
           malı kurtarmak için ona bir miktar mal verebilir.
                                                                306
              b) “øúlenmesi haram olan úeyin, istenmesi de haramdır.”  Meselâ
           hırsızlık ve yalancı úâhitli÷i haram oldu÷u gibi, baúkasından istenmesi
           de haramdır.




          302  Md. 88. Bunun Latincesi úöyledir: “Qui sentit commodum sentire debet et onus.”
          303  Bkz. es-Suyûtî, el-Câmiu’s-Sa÷îr, n. 4130.
          304  Md. 85.
          305  “Alması memnû olan úeyin istenmesi dahi memnû olur” (md. 34).
          306  “øúlenmesi memnû olan úeyin istenmesi dahi memnû olur” (md. 35).
   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252