Page 207 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
P. 207
206 KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
vardır. Çünkü idrac, bir gizleme ve sahtekârlıktır ve bir şeyi onu
söylememiş kimseye atfetmedir. Tedlis, yalanın kardeşi kabul
edilmiş ve irsal de makbul hadis şartlarını yerine getirmediğin-
den otoriteler tarafından zayıf kabul edilmiştir. 387
İmam Şâf’î ve Dârakutnî; İbn Şihâb ez-Zührî’yi tedlis-
388
le suçlamışlardır. Ebu Dâvûd, Zührî’nin rivâyet ettiği ikibin
390
389
ikiyüz hâdisin yalnızca yarısının müsned , gerisinin mürsel
olduğunu; Yahya bin Sa’îd el-Kattân, onun irsalinin “rüzgâr
391
gibi” bir değerinin olmadığını, istediği zaman bir ravinin is-
392
mini açıkladığını ve istediği zaman ismini gizlediğini söy-
lemiştir. İmam Şâfî, onun irsal’inin hiçbir değeri olmadığını
çünkü Süleyman İbn Erkam gibi güvenilir olmayan bir kimse-
393
den rivayet ettiğini ; Buhârî, bir hadisi rivayet ederken, çoğu
kez kendinden cümleler eklediğini ve bunlardan bazılarının
394
mürsel, bazılarının da kendi cümleleri olduğunu söylemiş-
387 Hatīb Bağdādī, el-Kifāye, 1. baskı, [Haydarabad: Dā’iretü’l-Ma‘ārif, 1357 H],
356; Tahhān, Teysīr, 71.
388 ‘Imādī, Imām Zuhrī and Imām Tabarī, 137; Ebū’l-Fadl Ahmed ibn ‘Alī ibn
Hacer el- ‘Askalāni, Tabakātü’l-müdellisīn, (Amman: Mektebetü’l-Menār,
1983), 45; Hatīb Bağdādī, el-Fakīh ve’l-mütefakkih, (Lahore: Dāru’l-İhyā
es-Sünne), 1/148; Ibn Hacer, Tabakātu’l-mudellisīn, [Kahire: Mektebetü’l-
Külliyyāt el-Ezher, tsz.], 32-33.
389 İsnad zincirinde kopukluk olmayan ve Peygamber’e (sav) kadar uzanan
hadislere verilen isimdir. Bkz. Tahhān, Teysīr, 134.
390 ‘Imādī, Imām Zührī and imām Taberī, 136-137; Ebū ‘Abdullāh Şemsüddîn
Muhammed ibn Ahmed ibn ‘Osmān ibn ‘Abdullāh ez-Zehebī, Tezkiretü’l-
huffâz, (Beyrut: Dāru’l-Kütübü’l- ‘Ilmiyye, trsz.), 1/109
391 Ebū’l-Fadl Ahmed ibn ‘Alī ibn Hacer el- ‘Askalānī, Tehzîbü’t-tehzîb, 1. baskı,
(Beyrut: Dāru’l-Fikr, 1984), 9/398.
392 Zehebî, Tezkiretü’l-huffāz, 1/111; Ibn Hacer, Tehzîbü’t-tehzîb, 1. baskı,
[Beyrut: Dāru’l-Ma‘rife, 1996], 5/269.
393 Abdullah ez-Zehebî, Siyeru a‘lāmi’n-nubelā’, 8. baskı, [Beyrut: Müessesetü’r-
Risāle, 1992], 5/338-339.
394 Buhārī, Tārīhu’l-kebīr, (Beyrut: Dâru’l-Kütübü’l- ‘Ilmiyye, tsz.), 3/286; Ebū’l-
Ferec Zeynüddîn ibn Recep el-Hanbelī, Fethu’l-bārī, 1. baskı, (Cidde: Dāru