Page 212 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

HZ. PEYGAMBER DÖNEMİNDE KUR’ÂN’IN HIFZI, KİTÂBETİ VE CEM’İ 211

müjdeleyici olarak geldim, demişti. Fakat o, kendilerine açık
deliller getirince: Bu apaçık bir büyüdür dediler.” 406

(2) Yahudi ve Hıristiyanlar kendilerine verilen şeriatı unut-
muşlardı. Allah unutulmuş kısmından zaruri gördüklerini, di-
nin koruyucularının gafleti ve cehaleti yüzünden ziyan olmuş
olan kısımları tekrar kâmil din aracılığıyla yeniden ayağa kal-
dırmıştır. Eğer ilahi hikmet bir şeyi zaruri görmemişse hatta
O’nun hikmetinin gereği göz ardı edilmişse, o zaman onun ye-
rine ona benzer diğer ahkâmlar getirilmiştir. 407

(3) Kur’ân; neshin sadece bu iki yönüyle yetinmemiş hat-
ta üçüncü bir yönle da bunun gerekli olduğunu beyan etmiş-
tir. Bu yön, din ve şeriatın arınma yönüdür, yani Allah’ın kitabı
ve şeriatı, bidat ehli ve arzuperestlerin karıştırdığı bidatlerden
arındırılmıştır. Hac suresinin şu ayetinde bu konu zikredilmiş-
tir “Şüphesiz Allah şeytanın eklediğini yok eder sonra Allah
408
ayetlerini muhkem eder.”
Bu açıdan baktığınızda anlaşılacaktır ki nesih; bidatleri
reddetmek ve batılı iptal etmek/ geçersiz kılmak için çok bü-
yük bir araçtır. Enbiya, haylaz (kötü insanlar) ve fesatçıların se-
mavi sayfalara ve ilahi şeriatlara karıştırdığı/eklediği bidatleri
ve uydurduğu şeyleri arındırdılar ve asıl öğretileri baştan diril-
tip inşa ettiler. Önceki şeriatlara bu tür eklentiler yapılmış ve
İslam onları nesh edip onların asıl hakikatini sunmuştur. 409

406 Saf, 61/6.
407 Islâhî, Tedebbürü Kur’ân, 1/311
408 Hac, 22/52.
409 Islâhî, Tedebbürü Kur’ân, 1/312