Page 195 - Hz_Nuh
P. 195

194  Prof. Dr. Mustafa ERDEM


           indiren diğer gemilerden değildir. Gemiyi yürütmek ve durdur-
           makla mükellef olan insanlardır. Nuh’un gemisini ise yürüten
           Allah’tır. Durduran da! Bu konuda insanların hiçbir dahli yok-
               653
           tur”  diyerek Nuh Tufanı’nı ve gemiyi bütünüyle bir mucize
           olarak kabul etmektedir.
           Muhammed Esed’in Hud suresi 11/41. ayeti kerimesine “Hay-
           di, binin artık dedi. Yürümesi de, demir atması da Allah adıyla
                           654
           olan bu gemiye!...”  şeklinde verdiği mana dikkatlice incelen-
           diğinde; bunun Maturidî’nin değerlendirdiği gibi bir mucize
           eseri olduğu, geminin çalışması ve seyrüseferi için herhangi
           bir beşerî müdahaleye ihtiyaç duyulmadığı anlaşılmaktadır.

           Hz. Nuh’un duası bereketiyle Kur’an-ı Kerim’de Tufan olayı-
           nın ne kadar devam ettiği ve bu sürede gemide bulunanların
           ahvali ve Tufanın mahiyeti hakkında detaylı bilgi bulunma-
           maktadır. Ancak Tevrat’ta “Sular yüz elli gün boyunca yeryü-

                        655
           zünü  kapladı.”   cümlesiyle  Tufan’ın  beş  ay  sürdüğü  haber
           verilmektedir.
           Tufan anında, Güneş ve Ay tutulmaları yaşandığı, dünyanın
           karanlıklar içerisinde kaldığı, gece ile gündüz arasında fark
           kalmadığı,  gökten  inen  ve  yerden  fışkıran  suların  dağların
           tepesi dâhil yeryüzünün tamamını kapladığı ve Tufan’ın kırk
           gün sürdüğü belirtilmektedir. 656
           Tufan ile ilgili olarak “Peygamberlerini yalancı saymaları ne-
           deniyle Nuh kavmini de sulara gömdük…”  ve “Bunlar günah-
                                                657
           ları  yüzünden  Tufan’da  boğuldular,  ardından  ateşe  atıldılar,
           kendilerini Allah’a karşı koruyacak yardımcılar da bulamadı-

               658
           lar.”  şeklinde yapılan ilahi açıklamalarda, Hz. Nuh’un kav-
           653   Maturidî, Te’vilat, s. 7/196.
           654   Muhammed Esed, s. 431.
           655   Tekvin, 7/24.
           656   Bk. Köksal, Peygamberler Tarihi, s. 1/99.
           657   Furkan, 25/37.
           658   Nuh, 71/25.
   190   191   192   193   194   195   196   197   198   199   200