Page 168 - Microsoft Word - orjinal
P. 168

168                     øSLÂM HUKUK FELSEFESø

           ücretle çalıúmaları âdet haline gelmiú herhangi birisinden ücret telaf-
           fuz etmeden bir iú isterse, iúi  yapan kimse “örfen bu iúlere ödenen
           ücreti” hak eder. 139
              Di÷er taraftan, bazı tasarrufların açıklamasında da âdetin etkisi
           vardır. Mecelle’de,  Mecâmi‘den alınan aúa÷ıdaki iki küllî kâide, bu
           hususu ifade etmektedir: 140
              1. “Âdeten mümtenî olan úey, hakikaten mümtenî gibidir.” 141
           Bu kâide, insanların örfüne göre imkânsız olanın, hakikaten imkânsız
           oldu÷u anlamına gelmektedir. Hakikaten imkansızlı÷a örnek, bir kiúi-
           nin, kendisinden yaúça küçük olan bir kimsenin o÷lu oldu÷unu iddia
           etmesidir. Örfi imkansızlı÷ın örne÷i de, bir fakirin, padiúahın kendi-
           sinden yüklü miktarda borç para aldı÷ını iddia etmesidir. økinci örnek-
           te iddia edilen úeyin vasfında ve onun hakikaten imkânsız olarak algı-
           lanmasında, âdetin etkisi vardır. 142
                                                               143
              2. “Âdetin delâletiyle ma’nâyı hakîkî terk olunur.”  Yani, bir
           lafzın hakiki manası terk edilerek baúka bir manada kullanılması yay-
           gınlık kazanırsa, yaygın olan  manasına itibar edilir. Bu manada  bir

           atasözünde; “galat-ı meúhûr, lügat-ı fasihten evlâdır”  denilmiútir. 144
              V- øslâm Hukukunun Roma Hukukuyla
                 øliúkisi

              A. Konuyla ølgili Görüúler
              øslâm hukukunun Roma hukuku ile iliúkisi, hassas bir mesele olup
           araútırmacılar arasında görüú ayrılıklarına sebep olmuútur. Bir kısım
           bilginler øslâm hukukunun Roma hukukundan etkilendi÷ini söylerken,
           bir kısmı bunu reddetmiú, bazıları ise orta bir yol benimsemiútir.

           139  Bütün bu misaller için bkz. øbn Nuceym, el-Eúbâh, s. 38-41; øbn Âbidin, Neúru’l-
             Örf, s. 38; øbn Abdisselâm, Kavâidu’l-Ahkâm, c. II, s.135; øbn Ferhûn, Tebsiretü’l-
             Ahkâm, c. II, s.65 vd.
           140  Güzelhisari, Menâfi, s. 319, 332.
           141  Md. 38.
           142  Bkz. Mecelle, md. 1697.
           143  Md. 40.
              Bu atasözü, yaygın olarak kullanılan hatalı kelime kullanımı, kullanılmayan ve fakat
             lügatte do÷ru olan kullanımdan önceliklidir anlamındadır (Çev.).
           144  Latince’de buna karúılık olarak; Via trita via tuta. Communis error facit jus denil-
             miútir.
   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173