Page 138 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

GEÇMİŞTEN GÜNÜMÜZE MUSHAFTAKİ DEĞİŞİMLER ÜZERİNE 137

aktarılan “Kur’an’ı rukʿalardan telif ediyorduk.” şeklindeki riva-
yet de bu durumu destekler niteliktedir. Yine hicret esnasında
bu yazılı malzemenin taşındığına dair de herhangi bir rivayetin
de kaynaklarda yer almaması, bu hususu destekleyen ikinci bir
delil sayılabilir. Şayet öyle olmasaydı, bir şekilde bu malzeme-
nin Medine’ye taşınması beklenirdi. Ayrıca bugün Birming-
ham Kütüphanesi’nde yer alan ve karbon testi sonucu 568-645
yılları ile tarihlendirilen, üzerinde Kur’an ayetlerinin bazısının
212
yazılı olduğu parşömen de bu düşünceyi doğrulamaktadır.
Temize geçirilen ve parşömenler halinde sayfalara dönüştürü-
len Kur’an ise, Hz. Peygamber’in hayatında iki kapak arasına
alınarak mushaf haline getirilmemişti. Zira her an yeni bir va-
hiy gelebilirdi. Ancak her sure kendi iç bütünlüğü içerisinde
müstakil birer grup olarak bir araya getirilmişti.

Bu noktada cevabının bulunması halinde Hz. Peygam-
ber döneminde Kur’an’ın yazıya geçirilme sürecindeki bula-
nık havayı giderebileceğini düşündüğümüz bir soru olduğunu
belirtmek isteriz. Şöyle ki; az önce Hz. Peygamber dönemin-
de korumaya esas vahiy malzemesinin parşömenler ve rukʿalar
olduğunu, diğerlerinin ise anlık kayda vesile olan geçici yazı
malzemeleri olduğuna dair düşüncemizi dile getirmiştik. Bu
düşüncenin somut verilerle doğrulanabilmesi için bizzat üze-
rinde Kur’an ayetlerinin yazılı olduğu bu malzemenin orta-
ya çıkarılması gerekmektedir. Bu malzemelerin doğal olarak
Hz. Peygamber’in yaşadığı iki şehirde olması beklenir. Şu hal-
de Mekke ve Medine’de yapılacak arkeolojik kazılarla bunların
ortaya çıkarılması mümkün olabilir. Kanaatimizce bugün her

212 İlgili nüsha hakkında değerlendirmeler için Bkz. Kuramer Kur’an
Araştırmaları Merkezi (Kuramer), “Birmingham Nüshası” (Erişim 18 Eylül
2021); Necmettin Gökkır, Birmingham Üniversitesi Mingana 1572a Kur’an
Fragmanları Hakkında Rapor (Kuramer 2015), 31-35.