Page 87 - Hz_Nuh
P. 87

86  Prof. Dr. Mustafa ERDEM



           hâlinde,  kendilerine  verilen  nimetin  yok  olacağı  endişesini
               248
           taşır.
           İsmet yani günah işlemekten koruma altında olmak, onların
           sahiplerinden yani peygamberlerden korkuyu defetmemek-
           tedir.  Çünkü  peygamberler,  kendilerine  verilen  nimetlerin
           büyüklüğü dolayısıyla, diğerlerine göre korkuları daha fazla
           olan kimselerdir. Zira günahtan koruma ne kadar büyük olur-
                                                249
           sa, korku da o denli şiddetli olmaktadır.
           İslam âlimleri, peygamberlerin küfür ve şirkten masumiyeti
           konusunu tartışmış ve “Hani biz peygamberlerden söz almış-
           tık; senden, Nuh’tan, İbrahim’den, Musa’dan ve Meryem oğlu

                                                            250
           İsa’dan da. (Evet) biz onlardan sağlam bir söz aldık.”  ayeti
           kerimesine göre onların başlangıçtan itibaren böyle bir gü-
           nah işlemediği kanısına ulaşmıştır. Onlar bu konuda ayrıca;
           “Hani Allah, peygamberlerden: ‘Ben size kitap ve hikmet ver-
           dikten sonra, nezdinizdekileri tasdik eden bir peygamber gel-
           diğinde ona mutlaka inanıp yardım edeceksiniz.’ diye söz almış,
           ‘Kabul ettiniz ve bu ahdimi yüklendiniz mi?’ dediğinde, ‘Kabul
           ettik.’ cevabını vermişler, bunun üzerine Allah: O hâlde şahit
           olun; ben de sizinle birlikte şahitlik edenlerdenim, buyurmuş-
              251
           tu.”  ayeti kerimesini delil göstermiştir.  252
           Kur’an-ı Kerim’de: “(Resûl’üm!) Şüphesiz sana da senden önce-
           kilere de şöyle vahyolunmuştur: Ant olsun (bilfarz) Allah’a or-
           tak koşarsan, işlerin mutlaka boşa gider ve hüsranda kalanlar-

                       253
           dan olursun!”  buyrulmaktadır. Buna göre birer insan olma-
           ları ve bu sebeple günah işleme ihtimalleri bulunduğundan
           dolayı bütün peygamberler günah konusunda uyarılmıştır.


           248   Maturidî, Te’vilat, s. 17/187-188. Ayrıca bk. En’am, 6/8; İbrahim, 14/35;
              Araf, 7/89; Yusuf, 12/76.
           249   Maturidî, Te’vilat, s. 10/356.
           250   Ahzab, 33/7.
           251   Âl-i İmran, 3/81.
           252   Geniş bilgi için bk. El-Hadidi, s. 63-67.
           253   Zümer, 39/65.
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92