Page 215 - Hz_Nuh

Hz. Nuh’un Karısı ve Oğlu

İnsanların kurutuluşu için gönderilen peygamberlerin ya-
kınlarının, eş ve çocuklarının inkârcılar arasında olması ve
onlarla iş birliği yaptığı iddialarının bulunması, çeşitli kim-
se ve kesimlerce farklı algılanmıştır. Elbette ki bu durum
en çok da peygamberleri üzmüştür. İlk bakışta bunlar birer
hikmet tecellisi ve imtihan olarak değerlendirilebilir. Çünkü
peygamber yakınları da birer insandır ve onlar da diğerleri
gibi inanma ve inkâr etme konusunda özgürdür. Başka bir
açıdan bakıldığında, peygamberler sadece vahyi ilahîyi tebliğ
ile sorumlu olup, insanların hidayeti ile memur değildir. Ni-
tekim Kur’an-ı Kerim’de, Peygamber’imiz Hz. Muhammed’in,
amcası Ebu Talib’in Müslüman olmadığından dolayı üzüldüğü
için indiği söylenen ayeti kerimede “(Resûl’üm) Sen sevdiğini
hidayete erdiremezsin; bilakis, Allah dilediğine hidayet verir
708
ve hidayete girecek olanları en iyi O bilir.” buyrulmaktadır.
Rivayetlere göre Ebu Talib, akrabaları Haşimoğullarının Hz.
Muhammed’e uymalarını ve onu tasdik etmelerini teşvik et-
miş, bunun üzerine Peygamber’imiz (sav) de ona “Ey amcam
sen onlara iyilik emrediyor, kendin için ise terk ediyorsun.”
demiş ve Allah katında şahitlik edebilmesi için onun Allah’a
iman etmesini istemiştir. Ebu Talib cevaben: “Ey kardeşimin
oğlu! Ben senin doğru olduğunu biliyorum. Fakat ölüm anın-
da korktu demelerini istemiyorum. Şayet benden sonra sana ve

708 Kasas. 28/56.