Page 136 - Hz_Nuh

Hz. NUH 135

Cenab-ı Allah, Hz. Nuh’u yeryüzü halkından putlara tapan, çok
432
azgın ve zalim olan bir kavme peygamber olarak gönder-
433
miş, o kavminin Yüce Allah’a karşı gelmekten sakınmasını
434
ve kendisine itaat etmesini istemiş, Yüce Allah’tan başka-
sına tapmamalarını onlara tebliğ etmiştir. Şayet kavmi onun
tebliğ ettiği dinî hükümlere uymazlar ise büyük bir azapla
435
karşılaşacakları konusunda onları uyarmıştır. Bu anlamda
o, Cenab-ı Allah’ın müşriklere yönelik olarak görevlendirdiği
436
ilk elçi olarak kabul edilmiştir.
Hz. Âdem’den sonra Hz. Şit ve Hz. İdris peygamber olarak gö-
revlendirilmiş, onlar insanları Cenabı Allah’a ibadet etmeye
davet etmiştir. Ancak kendisine ilk risalet görevi verilen kişi,
büyük azim ve kararlılık sahibi peygamberler arasında sayı-
437
lan Hz. Nuh olmuştur. 438
Rivayete göre insanlar, Hz. Nuh zamanına kadar tevhid inan-
cı üzerine yaşamış fakat onun zamanında putperestlik başta
olmak üzere, putlara kurban takdimi, fısku fücur, fuhuş, kibir,
439
lüks ve israf gibi çeşitli yanlış yollara sapmıştır. Hz. Nuh’un
muhatap olduğu günahkâr kavmin, Kabil ile Hz. Şit’in yoldan
çıkmış torunlarının birleşmesinden meydana gelen nesil ol-
duğu da iddia edilmiştir. 440

ve’l-Mülük, Kahire, Tarihsiz, s. 1/179.
432 Necm, 53/52.
433 Ankebut, 29/14.
434 Şuara, 26/107-108, 110.
435 Hud, 11/25-26.
436 İbn Kesir, Tefsir, s. 8/3919; Yazır, s. 3/1972.
437 Ahkaf, 46/35.
438 Ebu Muhammed b. Abdullah b. Müslim İbn Kuteybe, el-Maarif li İbn Kutey-
be, Daru’l-Maarif, Kahire, , s. 21; Heyet, Hadislerle İslam, s. 6/33.
439 Bk. eş- Şihava, s. I/282-285; Harman, “Nuh”, s. 33/226.
440 Bk. Fîrûzâbâdî, s. 6/28; Bernhard Heller, “Nuh”, İslam Ansiklopedisi, MEB.
İstanbul, 1965, s. 9/345.