Page 54 - Microsoft Word - orjinal
P. 54

54                      øSLÂM HUKUK FELSEFESø

           ço÷unlukla  ùâfiî mezhebinden  ayrılmamaktadır. Hatta bazıları bu
           mezhebi, Sünnî mezheplerin yanında beúinci  mezhep olarak kabul
           etmektedir. Mut‘a nikâhına veya geçici/süreli nikâha cevaz vermeleri,
           miras konusundaki bazı farklılıklar gibi meseleler fürûda ihtilâf edilen
           hususlardandır.
              ùîa’nın bu kolunda, ømam Ca‘fer es-Sâdık (ö. 80/699 veya 83/702,
           ö. 148/765) meúhur olmuútur. Ca‘fer es-Sâdık, ilim, do÷ruluk ve úeref-
           le tanınan müçtehitlerin büyüklerindendir. Bu mezhep, bazen kendisi-
           ne nispet edilerek Ca‘feriyye olarak da isimlendirilir. Aynı úekilde bu
           mezhepte, Zürâre b. A‘yen (ö. 150/767) ve iki o÷lu Hasan ve Hüseyin
           de meúhurdur. Ayrıca bunların dıúında da pek çok meúhur zat bulun-
           maktadır. 64
              ùüphesiz ømâmiyye,  ùîa’nın en büyük koludur.  øran’da yaklaúık
           yedi milyon, Hindistan’da beú milyon, Irak’ta bir buçuk milyon, Lüb-
                                                                   66
                                    65
           nan’da yüz elli altı bin küsur  ve Suriye’de yaklaúık on bir bin  men-
           subu bulunmaktadır.
              ømâmiyye, 907/1501 senesinde (øsmâîl es-Safevî’ye nispetle)
           Safevî ailesi hükümdarlı÷ının baúlangıcından beri øran’ın resmi mez-
           hebi olmuútur. 16. asırda øran’da, ùiî ve Sünnî mezhepleri birleútirmek
                                                                   67
           üzere teúebbüslerde bulunulmuú ancak muvaffak olunamamıútır .
              Suriye ve Lübnan’da ùîa’nın bu koluna mensup olanlara, Mütevâlî
           veya bu kelimenin ço÷ulu olan Metâvile denilmektedir. Bu ømam Ali
           b. Ebî Tâlib’in devamı anlamına gelmektedir. Bunların, Lübnan’da
           kendilerine mahsus  Ca‘feriyye Mahkemeleri diye adlandırılan mah-
           kemeleri bulunmakta ve burada úahıs hukuku ve aile hukuku ile ilgili
           davalar görülmektedir.

           64  Bkz.  øbn Nedîm,  el-Fihrist, s. 207-214, 275-279.  ømâmiyye’nin tanınmıú kaynak
             kitapları úunlardır: Muhakkik olarak tanınan Ca‘fer b. el-Hasan el-Hillî'nin (ö.
             272/277), ùerâiu’l-øslâm'ı, (Tebriz 1320/1902); bu kitabın úerhi, Muhammed Ha-
             san en-Necefî’nin (13. asrın ortalarında vefat etmiútir.) Cavâhiru’l-Kelâm’ı; Muhsin
             b. Yûsuf el-Hillî’nin Tezkiretü’l-Fukahâ’sı (iki cilt); Muhammed el-Cevâd b. Mu-
             hammed el-Hüseynî el-Âmilî’nin (ö. 1226/1811) tasnif etmiú oldu÷u Kitâbu
             Miftâhi’l-Kerâme  ùerhu Kavâidi’l-Allâme’si; Muhammed b. el-Hasan b. Ali  el-
             Hurr el-Âmilî’nin (ö. 1104 /1692) Kitâbu Vesâili’ú-ùerî‘a ilâ Mesâili’ú-ùerîa’sı ve
             açıklamaları ileride gelecek olar hadis kitapları.
           65  1932 yılı sayımlarına göre 156.832.
           66  1934 yılında Cami‘atu’l-Ümem’e sunulan brifingte, 10.974.
           67  Bkz. Goldziher, Le Dogme et la Loi de l’Islam, Paris 1920, s. 247-249.
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59