Page 176 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
P. 176

HZ. PEYGAMBER DÖNEMİNDE KUR’ÂN’IN HIFZI, KİTÂBETİ VE CEM’İ 175

          Mısır’daki Yusuf ’un kokusunu almaya başlar. Eğer ümmî yani
          okuman ve yazman yoksa güçlü bir hafızan var demektir.

              1.1.2. Arapların Güçlü Bir Hafızaya Sahip Olması


              Hz. Peygamber döneminin en ideal öğrenme metodu
                  247
          ezberdi. Çünkü Araplar, güçlü bir hafızaya sahip idiler. Ab-
          dullah b. Abbas’ın, 80 beyitlik bir kasideyi bir dinleyişte ezber-
                             248
          lediği rivayet edilir.  Arap hafızasının güçlülüğü göz önün-
          de bulundurulduğunda ezber yolu Kur’ân’ı korumanın en etki-
          li yolu olmuştur. Bu sebepten hıfz yoluyla Kur’ân’ın insanlara
          aktarımı yazı yoluyla aktarımdan ilk zamanlarda daha önemli
          hale gelmiş ve farklı kıraatlerde okunabilecek Kur’ân ayetleri-
          nin bu yolla muhafazası daha kolay olmuştur.

              1.1.3. Kur’ân’ın Peyder Peyder Nazil Oluşu


              Kur’ân’ın peyder pey indirilmesi onun ezberlenmesini ko-
          laylaştırmıştır. Hz. Peygamber Mekke müşrik toplumuna Pey-
          gamber olarak gönderilmiştir. Müşriklerden alay, hakaret, iş-
          kence ve zulüm gören Müslümanlar vahyi bir kurtuluş vesile-
          si kabul ediyor ve vahiy iner inmez çölde susamış birinin suya
          ulaştığındaki sevinç ve heyecanı gibi vahye koşuyor ve onu
          ezberliyorlardı. Zira inen vahiylerle Hz. Peygamber ve asha-
          bı teskin ve teselli ediliyor, gönülleri ferahlatılıyor, ibadât ve
          muâmelâta yönelik hükümlerin uygulamaları zamana yayılarak
          247  Hatîb el-Bağdâdî,  Takyîdü’l- ‘ılm, (Dımaşk: 1949), 36 vd; Abdu’s-Sabûr
              Şâhin,  Târîhu’l-Kur’ân, (Kahire: Dârü’l-Kahire, 1996), 91; Muhammed b.
              Muhammed Ebû Şehbe,  el-Medhal li-dirâseti’l-Kur’âni’l-Kerîm, 3. Baskı
              (Riyad: Darü’s-Sevâ, 1987), 263.
          248  Mahmud Ramyar, Târîh-i Kur’ân, 3. Baskı, (Tahran: İntişarat-ı Emir Kebir,
              1990), 237; Nûreddin Itr,  Ulûmu’l-Kur’âni’l-Kerim, (Dımaşk: Matba’atü’t-
              tıbâk, 1993), 162; Muhammed Ali es-Sâbûnî,  et-Tibyân fî ulûmi’l-Kur’ân,
              (İstanbul: Dersaâdet, trsz.), 75.
   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181