Page 262 - islam
P. 262
d- Anne-Babanın Çocuklarına Karşı Görevleri
Aile kurumunun en önemli ve değerli ürünü çocuktur. Ancak
bir imtihan sonucu çocuksuz ailelere de rastlanmaktadır. İn-
sanlık tarihi boyunca ve özellikle “Cahiliye Dönemi” Arap toplu-
munda kadınlara yönelik olumsuzluklar yaşanmıştır. Hatta ka-
dın bir hükmi şahsiyet olmaktan çıkartılmış, alınıp satılan bir
mal durumuna düşürülmüştür. Bundan dolayı kız çocuklarının
doğması aile için büyük bir üzüntü ve toplumsal dışlanmışlık
sebebi sayılmış, hatta kız çocukları bu ayıbın temizlenmesi
adına (!) diri diri toprağa gömülmüştür. Hz. Ömer: “Biz Cahiliye
Dönemi’nde kadınlara zerre kadar değer vermezdik. İslam gelip
de Allah onlar hakkındaki hükümlerini bildirince biz onların da
bizim üzerimizde hakları olduğunu anladık…” demiştir (Buhârî,
Libâs, 31). Bu dönemde yaşanan insanlık dışı uygulamalara
dikkat çeken Kur’an-ı Kerim’de kız çocuklarının diri diri top-
rağa gömülmesini, olayın mağdurları cephesine işaret ederek
şöyle buyrulmuştur: “Diri diri gömülen kıza hangi suçundan
dolayı öldürüldüğü sorulduğunda…” (Tekvîr, 81/8-9).
Çocuklarla ilgili Kur’an-ı Kerim’de birbirinden farklı değer-
lendirmeler yapılmıştır. Burada hatırlatmakta yarar var ki
insani zaaflar bakımından çocuklar hemen her yerde mallar
ile birlikte anılmıştır (bk. Âl-i İmrân, 3/10; Enfâl, 8/28; Töv-
be, 9/55, 69, 85; İsrâ, 17/6, 64; Kehf, 18/34, 39, 46; Meryem,
19/77; Mü’minûn, 23/55; Şuarâ, 26/88; Sebe’, 34/34, 35;
Hadîd, 57/20; Mücadele, 58/17; Münâfikûn, 63/9; Tegâbün,
64/10; Kalem, 68/14; Nûh, 71/12, 21).