Page 178 - Türk Ortodoks Patrikhanesi
P. 178
Türk Ortodoks Patrikhanesi 16!)
Türklerinin içinde hala eski Türk Dini inanışlarını devam ettirenler bu
l unmaktadı r ( 3 6 ı.
Ruslar, 1 6 30 yılından sonra bölgeyi işgal etmiş ve Yakutları Hıristi
yanlaştırma faaliyetlerine girmişlerdir. 1 6 8 1 'de 26 Yakut Türkü Hıristi
yanlığı kabul etmiş, Çar Petro'nun uyguladığı vergi indirimi ve mükafat
landırma çabalarının neticesinde Yakutlar'ın yarıya yakını Hıristiyanlaştı
rılmıştır. Yakutların yaşadığı her yerde kiliseler açılmış, halkın daha iyi ka
zanılması_ için Yakut Dilinde ibadetler yapılmaya başlanmıştır. Buna rağ
men, Yakut halkı eski dini gelenek ve ibadetlerini de devam ettinniştirm>.
Ruslar, diğer Türk boylarına uyguladıkları aşırı ekonomik ve siya
sal baskıları Yakutlara da uygulamıştır. Y a kut Şamanlarının tamamı öl
dürülmüş, halk Ruslar tarafından küçük görülerek tahkir edilmiş, dini
inançlarının hiçbir özelliği olmadığı iddia edilmiştir. Bu gün resmi din
olarak Hıristiyan olan Yakutlar (Sahalar), Şamani gelenekleri de devam
38
ettirmektedirler< J.
4- Karamanlılar
Karamanlılar daha önce de belirttiğimiz gibi köken itibarıyla Bal
kanlardan getirilerek Anadolu'nun değişik yerlerine yerleştir l m i iş bu
lunan Uzlar, Peçenekler, u lgarlar ve Kumanlar'ın torunları olan Hıris
B
tiyan olmaları sebebiyle de Rumlar'la özdeşleştirilmiş bulunan Türk
boyudur. Osmanlı Devleti döneminde günlük hayatlarında ve ibadetle
rinde dil olarak Türkçe'yi konuşmuşlar ve Karamanlı Rum olarak anıl
mışlardır. Karamanlılar, gerek örf, adet, gerekse dini inancın dışındaki
bütün özellikleri ile Rumlardan çok farklı bir görüntü sergilemişlerdir.
Türk asıllı olduğunda şüphe bulunmayan bu Hıristiyanlar, Anadolu' da
i
yoğun olarak Konya, Beyşehir, Akşeh r , Karaman, Niğde, Nevşehir,
Uluborlu, Egirdir, Isparta, Karahisar ve bu bölgelere yakın mıntıkalar
da yaşamışlardır (3 9J.
(36) Bkz. Yıldırım, 59-60 : Aygil, 32.
(37) http//www.turkolog.org.
(38) Bkz. Güngör . "'Eski Sovyetler Birliğinde Gayri Müslim Türkler··. Türk Dünyasının Dini Me
seleleri. 163.
(39) Bkz. Erdoğru, 75.