Page 28 - islam tarihi ve tarihcileri.indd
P. 28

28 | Ahmet Emin

               haberlerinde  ondan  çokça  nakilde  bulunmaktadır.  O,
               124 H. senesinde vefat etmiştir.

                    Bu siyer ravilerinin birçoğu, şiir dinliyorlar ve şiir
               yazıyorlardı. Şiirleri, rivayetlerinde kullanmayı da fay-
               dalı görüyorlardı. Mesela: Ebubekr bin Hazm, Hassan
               bin Sabit el-Ensari’yi, uzun bir anlatımla Ferezdak’tan
                            14
               üstün görürdü.  İbn-i Şihab ez-Zühri, şiirle ilgili konu-
               şur ve şöyle derdi; “Kulaklara hoş gelen, nefisleri coştu-
                                   15
               ran şiirlerinizi getirin.”   Her halde bu ilk siyercilerin,
               şiire olan meyli ve onu kullanma istekleri bazı şiirleri
               peygamberimizi övmek için kullanmalarına sebep teş-
               kil etmiştir.
                    Bunlardan sonra, Abbasi döneminde yaşayan bir
               başka tabaka geldi ki; en meşhurları Musa bin Ukbe,
               Mamer bin Raşid, İbn-i İshak ve Vakıdi'dir.




                    ÜÇÜNCÜ TABAKA TARİHÇİLERİ


                     MUSA BİN UKBE
                    Zübeyr  oğullarının  azatlılarındandır.  Bazı  bil-
               gilerinde,  bu  bağdan  istifade  etmiştir.  Biz  en  meşhur
               megazi  alimlerinin  Urve  bin  Zübeyr  ve  oğlu  Hişam
               olduğunu,  önceden  görmüştük.  Musa  ile  kardeşleri
               İbrahim ve Muhammed, Medine’de ilim ehli olarak ta-
               nınmışlardır. Üçü birden, fıkıh ve hadis sahasında şöh-
               ret bulmuşlardır. Küçükleri Musa ise, daha çok mega-
               zi ilmiyle tanınmıştır. Malik bin Enes, onun hakkında
               “İbn-i  Ukbe’nin  megazi  ilmini  öğreniniz,  megazi’nin

               14   Aynı Eser XIX/38
               15   El Hamdatü: Şehvet. Ezheri cümlenin manası kulaklar her duyduğunu
                  kabul  etmez  demektedir.  Bununla  birlikte  “hamdatü”  kelimesi
                  vecizelerin ve garip hadislerin ortya koyduğuna göre şehvet sahibi olma
                  anlamına gelir. (A.Emin)
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33