Page 302 - islam
P. 302

Allah Katındaki Din: İSLAM  277


           Peygamber’imiz  (a.s.)  Hz.  Hatice’yi  çok  sevmiştir.  Hz.  Ayşe,
           onu kıskanarak: “Allah sana ondan daha hayırlısını vermiştir.”
           dediğinde “Allah bana ondan daha hayırlısını vermemiştir. Bü-
           tün insanlar beni inkâr ederken o bana iman etti. Herkes beni
           yalanlarken o beni tasdik etti. İnsanlar benden yardımı esirge-
           diği zaman o, malıyla bana yardım etti ve Allah Teâlâ da bütün
           çocuklarımı ondan nasip etti ve başkasından çocuğum olmadı.”
           buyurmuştur (İbn Hanbel, VI, 118).
           Peygamber’imizin (sav) Hz. Hatice’den Kasım, Zeynep, Ruki-
           ye, Ümmü Gülsüm, Fatıma ve Abdullah adlarında dördü kız,
           ikisi oğlan olmak üzere altı çocuğu doğmuştur. Erkek çocuk-
           lar, Hz. Muhammed’e henüz peygamberlik gelmeden vefat et-
           miştir. Kızlarının hepsi Müslüman olmuş ve Hz. Peygamber
           ile Medine’ye hicret etmiştir.

           Hz. Peygamber’in (sav) kızı Hz. Zeynep, sonradan Müslüman
           olan dayısının oğlu Ebü’l As ile İslam’ın zuhurundan önce ev-
           lenmiş ve Hz. Peygamber’in vefatından iki yıl önce vefat et-
           miştir. Hz. Rukiye ve onun vefatından sonra Hz. Ümmü Gül-
           süm, Hz. Osman ile evlenmiş ve bundan dolayı Hz. Osman’a
           iki nur sahibi “Zinnureyn” denilmiştir. Hz. Fatıma ise, Hz. Pey-
           gamber’in amcasının oğlu ve kendi yanında yetişen Hz. Ali ile
           evlenmiştir.

           Peygamber’imizin (sav) bütün çocukları kendinden önce, sa-
           dece Hz. Fatıma babasının vefatından yaklaşık altı ay sonra
           28 yaşında ölmüştür.



           Hz. Muhammed’in Hakemliği

           Kâbe’nin  tamiri  esnasında  Araplar  tarafından  kutsal  kabul
           edilen Hacerü’l-Esved’in (kara taş) Kâbe duvarındaki yerine
           konması şerefi konusunda Kureyş kabilelerinin ileri gelenle-
           ri arasında büyük bir tartışma yaşanmıştır. Kabileler, kutsal
           kara taşın yerine konması hususunda hak iddia ederek bu ko-
   297   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307