Page 298 - islam

Allah Katındaki Din: İSLAM 273

kalabalık bir aileye mensup olan Ebu Talip yeğenini bağrına
basmış ve ona babasını arattırmamak için gereken ihtimamı
göstermiştir. Hz. Muhammed’in aileye katılmasıyla birlikte
Ebu Talip’in geçiminde hissedilir bir bolluk ve rahatlık yaşan-
mıştır.
Amcasının yanında onun kendi çocukları ile birlikte babadan
yetim, anneden öksüz büyüyen Peygamber’imiz (sav) hayatın
bütün zorluklarını göğüslemek zorunda kalmıştır. Ebu Talip
ona öksüzlüğünü hissettirmemiş, kendi çocuklarından daha
çok sevmiş, hatta yatarken bile yanından ayırmamıştır. Bu
dönemde o, Hz. Musa ve Hz. Davud gibi bazı peygamberlerin
yaptığı şekilde çobanlıkla meşgul olmuştur. Çocukluk döne-
minde fırsat buldukça amcasıyla ticari yolculuklara çıkmıştır.
Kur’an-ı Kerim’de, Hz. Peygamber’in yetiştirilmesi, geleceğe
hazırlanması ve korunması ile ilgili olarak şöyle buyrulmak-
tadır: “Rabbin seni bırakmadı. Elbette işin sonu senin için ön-
cesinden daha hayırlı olacaktır. Rabbin sana mutlaka lütuflar-
da bulunacak, sen de memnun olacaksın. O seni yetim bulup
barındırmadı mı? Seni yol bilmez hâlde bulup yol göstermedi
mi? Ve seni yoksul bulup zengin etmedi mi?” (Duhâ, 93/3-8).
“Senin kalbini açıp genişletmedik mi? Belini büken yükünü üze-

rinden kaldırmadık mı? Ve senin şanını yüceltmedik mi?” (İn-
şirâh, 94/1-4).

Hz. Muhammed’i akranlarından ve diğer gençlerden ayı-
ran en önemli özelliklerin başında aşırı utangaçlığı/edep ve
hayâsı, diğer gençlerin basit tutkularından uzak duruşudur.
Çocukluğundan itibaren Mekke’de diğer komşu ve akrabaları
arasında yaşayan Hz. Muhammed, insani ve ahlaki meziyet-
leri ile dikkati çekmiş ve “el-Emîn” sıfatı kendisine layık gö-
rülerek herkesin sevgi ve takdirini kazanmıştır. Büyüdükçe
olgunlaşmış, bir anlamda gelecekte büyük bir göreve aklen
ve ruhen adım adım hazırlanmıştır. Bu hâlini ifade için olsa
gerek Peygamber’imiz (a.s.); “Rabbim beni terbiye etti, ne de