Page 27 - islam
P. 27

2  Prof. Dr. Mustafa ERDEM


           Din kelime ve kavram olarak çeşitli şekillerde tarif edilmek-
           tedir. Kur’an-ı Kerim’de din; hem ulûhiyeti hem de kulluğu
           içermektedir.  Bir  yönüyle  Allah’a  ait  olan  vasıflarla  hâkim
           olma,  itaat  altına  alma,  hesaba  çekme,  cezalandırma  veya
           ödüllendirme  anlamlarını  içerirken,  diğer  taraftan  kul  için
           boyun eğme, teslim olma, ibadet etme gibi anlamlar içermek-
           tedir. Din, kavram olarak en kısa ve özlü bir şekilde; “akıl sa-
           hiplerini özgür iradeleriyle iyiliğe yönlendiren ilahî kanunlar/

           hükümler” olarak tarif edilmektedir. Konuya farklı açılardan
           bakanlar da yine önceki tarife benzer bir şekilde dinin, Tanrı
           kaynaklı ve Tanrı merkezli değerler bütünü olduğunu ifade
           etmektedir.
           Din, insan hayatının her tarafını kuşatmış ve onun ayrılmaz
           bir parçası olmuştur. Bundan dolayı dini anlamak insanlık ta-
           rihini anlamakla eş değer kabul edilmiştir.
           Kur’an-ı Kerim’de din kelimesiyle özelde İslam kastedilmekle
           birlikte, başlangıçtan itibaren hak, batıl, insanlığın sahip ol-
           duğu bütün inançları kuşatan bir kavram olarak da kullanıl-
           maktadır.
           Dinin  muhatabı  insandır.  İnsan,  Cenâb-ı  Allah’ın  yarattığı
           varlıklar silsilesinin en mükemmel halkasını oluşturmakta-
           dır. Bu husus Kur’an-ı Kerim’de “Biz insanı en güzel surette

           yarattık.” (Tîn, 95/4), “Biz âdemoğlunu şereflendirdik.” (İsrâ,
           17/70)  ayetleriyle  açık  bir  şekilde  ifade  edilmektedir.  Aynı
           şekilde onun, Allah’ın emirlerinin uygulanması ve dünyanın
           idare edilmesi için “halifelik” (Bakara, 2/30) ile görevlendiril-
           diği bildirilmektedir.
           İslam, insanın beden ve ruh olmak üzere iki temel unsurdan
           meydana  geldiğini  haber  vermektedir.  İnsanın  dengelemek
           zorunda olduğu bu iki temel unsur, ona bütün yaratıklar ara-
           sında çok özel bir alan tahsis edilmesine imkân sağlamakta-
           dır. İnsan, ruhu öne çıkararak bedeni ihmal ederse meleklere,
           bedeni öne çıkararak ruhu ihmal ederse sorumluluk taşıma-
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32