Page 43 - Hz_Nuh
P. 43

42  Prof. Dr. Mustafa ERDEM



           gibi  nitelikler  peygamberlik  için  yeterli  değildir.  Ancak  adı
           kim olursa olsun, ne zaman, hangi kavme peygamber olarak
           gönderilirse gönderilsin, peygamberlerin hepsi bu nitelikleri
           taşımaktadır. Bunun yanında inanmak istemeyen bütün birey
           ve toplumların yokluğunu önemli bir eksiklik olarak gördü-
           ğü, varlığıyla diğer insanlara hatta Yüce Yaratıcı’ya karşı bir
           üstünlük sebebi saydığı mal, mülk, şöhret, makam ve salta-
           nat gibi dünyevi ayrıcalıkların peygamber olmaya bir katkısı
                 76
           yoktur.
           Peygamberler, kendi toplumları arasında her türlü şaibeden
           uzak, güzel ahlak sahibi ve dürüst insanlar olarak tanınmak-
           tadır. Bu haliyle onlar birer örnek, rol modeldirler.

           İslam inancına göre peygamberler arasında bir bütünlük ve
           süreklilik söz konusudur. Onlar kendilerinden önce gelenleri
           tasdik etmiş, sonra gelecek olanı da müjdelemiştir. İlk insan
           ve  peygamber  Hz.  Âdem’den  son  peygamber  Hz.  Muham-
           med’e  kadar  hepsi,  Allah-insan  arasındaki  ilişkiyi,  Allah’ın
           istediği ve insanın yararına olacak şekilde düzenlemekle gö-
           revlidir. Peygamberler ve onlara indirilen vahiyler birbirini
           doğrulamaktadır. Son peygamber Hz. Muhammed’e indirilen
           Kur’an-ı Kerim ise bütün peygamberleri ve onlara inen vahiy-
           lerden oluşan kutsal kitapları doğrulamakta ve onlara şahit-
                        77
           lik etmektedir.  Bütün nebi ve resûller, insanların inanma ve
           uygulamadan sorumlu tutulduğu konularda, bir bahane ileri
           sürmelerine mahal bırakmayacak şekilde, Allah’ın emirlerini
                        78
           tebliğ etmiştir.
           Peygamberler, Yüce Allah’ın insanlar arasından seçtiği ve tek-
           lif çağına ulaşanlara istediklerini tebliğ etmekle görevlendir-
                          79
           diği kimselerdir.  Dolayısıyla onlar, Cenab-ı Allah’ın gönder-
           76   Hud, 11/27.
           77   Bakara, 2/89, 101; Âl-i İmran, 3/3-4, 81.
           78   Nisa, 4/41, 165; Ahzab, 33/45.
           79   Muhammed Ebu’n- Nur El-Hadidî, İsmetü’l-Enbiya, Mısır, 1979, s. 28.
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48