Page 31 - Hz_Nuh

Din

Dil bilimciler, din kelimesinin Arapça “deyn” kökünden gel-
diğini kabul ederler. Kur’an-ı Kerim’de doksan iki yerde geç-
mektedir; ayrıca üç ayette de (Tevbe, 9/29; Saffat, 37/53;
Vakıa, 56/86) değişik türevleri yer almıştır. Bu ayeti kerime-
lerde din kelimesinin; zül, yönetme, yönetilme, itaat, hüküm,
tapınma, tevhid, İslam, şeriat, hudut, adet, ceza, hesap, millet
anlamlarında kullanıldığı görülmektedir. 40
Hadislerde de din, Kur’an-ı Kerim’de olduğu gibi, Haniflik ve
41
İslam anlamlarında ele alınmıştır. İslam bilginlerinin yaptı-
ğı tariflerden hareket edildiğinde din kelimesi şu anlamlara
gelmektedir:
1- Ceza (karşılık), mükâfat, hüküm, hesap.

2- Üstün gelme, hâkimiyet, zelil kılma, zorlama.

3- İtaat, teslimiyet, hizmet, ibadet.
4- Adet, yol, kanun, şeriat, millet, mezhep.
Kur’an-ı Kerim’de din kelimesi yukarıdaki dört anlam gru-
bundan birini veya bir kaçını ifade ettiği gibi yer yer bu
gruplardaki anlamların tamamını kapsayan bir nizamı da
belirtmektedir. Diğer dinlerin kutsal dilinde din kavramının

40 Günay Tümer, “Din”, TDV İslam Ansiklopedisi, İstanbul, 1994, s. 9/312.
41 Tümer, “Din”, s. 9/313.