Page 174 - Hz_Nuh

Hz. Nuh Zamanında Putperestlik

Kur’an-ı Kerim’de pek çok ayeti kerimede çeşitli şekillerde,
569
Hz. Nuh’un diğer peygamberler gibi hidayete erdirildiği,
571
570
kendisinden söz alındığı, yoldan çıkmış, çoğunluğunu
572
çok zalim ve çok azgın kimselerin oluşturduğu putlara
573
tapan bir kavme elçi olarak gönderildiği vurgulanmıştır.
Ayrıca onlar, kavmin ileri gelenlerinin baskısıyla Vedd, Süva,
574
Yeğus, Yeuk ve Nesr isminde putlara tapmış, Allah’a kulluk
576
575
etmemiştir. Putperestliğin, onun zamanında çok yaygın
569 Bk. En’am, 6/84.
570 Bk. Ahzab, 33/7.
571 Bk. Zariyat, 51/46.
572 Bk. Necm, 53/52.
573 Bk. Araf, 7/59; Hud, 11/25; Nuh,71/1.
574 Bk. Nuh, 71/23.
575 Bk. Hud, 11/25. Ayrıca bk. En-Neccar, s. 55.
576 Putperestlik, çok tanrılı dinlerde tanrısal varlıkları sembolize eden çeşitli
figürlere tapınmayı ifade eder. İslam kaynakları, tarihî açıdan putperestli-
ği Hz. Nuh Dönemi’yle başlatma eğilimindedir. Bu gelenek Hud, Ad ve Se-
mud zamanında da sürmüştür. Puta tapıcılığın yaygın olduğu Hz. İbrahim
zamanında Hz. İbrahim’in babası Azer puta tapan ve geçimini put yapıp
satarak temin eden biri olarak tanıtılır. Bu gelenek ileriki asırlarda devam
etmiş, İsrailoğulları Mısır esaretinden kurtulunca putperestliğe özenmiş, Hz.
Musa’dan kendilerine bir put yapmasını istemiş, hatta o vahiy almak üzere
Tur’a çağrıldığında Samiri adında birinin yaptığı buzağıya tapmaya kalkış-
mıştır.