Page 171 - Hz_Nuh

170 Prof. Dr. Mustafa ERDEM

Nuh’un “Yeryüzünde inkârcılardan hiç kimseyi sağ bırakma!”

şeklinde Allah’a yakarışından sonra erkek ve kadınların ço-
cuk yapma yeteneklerinin yok olmasından sonra açıklandığı-
nı nakletmektedir. 554

Hz. Nuh, kavminin kesin olarak inanmayacağını artık kabul-
lenmiştir. Bundan sonra onların inanmamaları durumunda
karşılaşacakları acıların ve azabın ne zaman ve nasıl gerçek-
leşeceğini beklemeye başlamıştır. Zira o, kavmine bu konu-
da bazı uyarılarda bulunmuş, onlar da: “…Eğer doğrulardan
555
isen, kendisiyle bizi tehdit ettiğin (azabı) bize getir!” diyerek
meydan okumuştur. Bunun üzerine, Hz. Nuh kavminin ceza-
landırılması konusunda Allah’a yalvarmış, fakat bu cezalan-
dırma işleminin nasıl olacağı ile ilgili herhangi bir öngörüde
ve talepte bulunmamıştır.

Aslında peygamberler insanları İslam’a davet etmek için gön-
derilmiştir. Onlar dua ederken insanların İslam’a girecekleri-
ni ummuş, küfürde devam etmeleri hâlinde onlar adına endi-
şe etmişlerdir. Ancak Hz. Nuh’a “Kavminden daha önce iman

556
etmiş olanlardan başkası artık inanmayacak.” denilince
iman etmekten geri duranların İslam’a gireceklerinden ümi-
dini kesmiş ve böylece İslam’a davetin manası ortadan kalk-
mıştır. Bundan sonra Hz. Nuh’a onların helak olmaları için
dua etmesi izni verilmiş olması ve onun da bu sırada beddua
etmiş bulunması muhtemeldir. 557
“Bunun üzerine Nuh, ‘Artık yenik düştüm, yardımını esirgeme.’
diye Rabb’ine yalvardı. “Rabb’im! Kavmim beni yalancılıkla
558
suçluyor. Artık benimle onların arasındaki durumu sen hük-

554 Ebu Bekir Muhammed b. Abdullah İbn Arabi, Ahkâmu’l-Kur’an, Beyrut,
1987, s. 4/1860.
555 Hud, 11/32.
556 Hud, 111/36.
557 Maturidî, Te’vilat, s. 16/153.
558 Kamer, 54/10; Ayrıca Bk. Mü’minun, 23/26.