Page 153 - Mustafa Baş KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI
P. 153

152             KUR’AN-I KERİM’İN MADDİ VARLIĞI

             Muâviye b. Ebî Süfyân (ö. 60/680), Ubeydullâh b. Ziyâd’ın
         konuşurken dilde hata yaptığını görünce, Irak valisi olan babası
         Ziyâd’a (ö. 53/673) bir mektup göndererek onu kınamış ve bu
         iş için tedbir almasını istemiştir. Bunun üzerine Ziyâd,  Ebû’l-
         Esved’den Arap diline dair Hz. Ali’den edindiği bilgileri kay-
         da geçirmesini ve buna göre Mushafı harekelemesini istemiş-
         tir. Ebû’l-Esved bu talebe ilk önce hayır demiştir. Ziyâd, tedbir
         alınmazsa bu işin Mushafın hatalı okunmasına kadar varaca-
         ğını söylese de Ebû’l-Esved’in cevabı yine değişmemiştir. Bu-
         nun üzerine Ziyâd bir adamına, Ebû’l-Esved’in geçeceği yolda
         oturup onu beklemesini, o geçerken de yüksek sesle Tevbe 3.
                                    ِ
                            ِ

         ayetindeki “هُِلَوسُرَّوَ نيِّكِِر ْ شَمْْلَا نمِ ءيِْربِ للّها نِأَ  kelimesini esre ile oku-
                                            َ
                    ُ  ُ َ َ َ  ُ  َ  ٌ  َ َ
         masını emretmiştir. (Kelime normalde “Allah ve Resûlü müş-
         riklerden uzaktır.” anlamında iken bu şekliyle okununca “Al-
         lah müşriklerden ve Resûlünden uzaktır.” anlamına gelmiştir.)
         Bunu duyan Ebû’l-Esved, “İnsanların işi bu raddeye vardıra-
         cağını beklemiyordum.” Demiş ve Ziyâd’ın harekeleme tale-
         bine artık olumlu cevap vermiştir. Seçtiği kâtibe ise Kur’an’ı
         baştan sona okuyacağını, fetha damme ve kesrelerin okunuş-
         ları esnasında ağzının aldığı şekle göre harfin etrafına nokta
         koymasını söylemiştir. Ağzını açarak okuduğu için açmak an-
         lamına gelen fethayı göstermek adına harfin üstüne bir nokta;
         dudaklarını aşağıya doğru kırarak okuduğu için kırmak anla-
         mındaki kesreyi göstermek için harfin altına bir nokta; dudak-
         larını yumarak okuduğu için yummak/katmak anlamına gelen
         dammeyi göstermek için de harfin önüne bir nokta koymasını
         istemiştir. Bunların tenvinli halleri içinse iki nokta koymasını
                    227
         söylemiştir.
         227  Dânî haflerin noktalarının yerini belirlemede şunları kaydeder: “Harekerle üç
             tanedir. Fetha, kesre ve damme. Fethanın yeri harfin üstüdür, çünkü fetha (ses)
             yükseltilerek okunur. Kesrenin yeri harfin altıdır, çünkü kerse ses alçaltılarak
   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158