Page 385 - islam
P. 385
360 Prof. Dr. Mustafa ERDEM
Peygamber’im Uludur
Peygamber’im uludur. Herkes, kördü, sağırdı.
Abdullah’ın oğludur. Gelin! Diye bağırdı.
Güzel adı Muhammed, Hakk’ın doğru yoluna,
Yolu, Allah yoludur. İnsanları çağırdı.
Annesidir Âmine, Sürü sürü gümraha,
Nur yağdı can evine, Karşı duran o oldu.
Gördü tatlı rüyalar, İnsanları felaha,
İmrendi gök, zemine, Kavuşturan o oldu.
Doğdu Hakk’ın güneşi, Yirmi üç yıl didindi,
Doğmadı hiçbir eşi. Taşı, yastık edindi.
Beş yüz yetmiş bir yılı, Aydınlattı cihanı,
Söndü şirkin ateşi. Getirdiği hak dindi.
Bastı altı yaşına, Altmış üç yıl yaşadı,
Kaldı tek bir başına, Alnı açık, yüzü ak;
İnci gibi annesiz. Anıldıkça pak adı,
Üzüntüler boşuna. Selamlanıp duracak!
Hak, dindirir her yası, Mustafa Asım KÖKSAL
Dedesiyle amcası,
Hemen kanat gerdiler,
Büyüdü gül goncası.
Kırk yaşına değince,
Peygamberlik verildi,
Allah, birdir! Deyince,
Putlar, yere serildi.
